γράφει ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος
Το ολικό lockdown ήταν πολύ καιρός που είχε αποφασιστεί. Όλες οι ταλαντώσεις επί του θέματος αυτό το διάστημα ήταν απλά ένα παιχνίδι όπως αυτό που παίζαμε μικροί με τον καλό και τον κακό αστυνομικό. Μια απλή τακτική επιβολής της απόφασης σταδιακά, δοκιμάζοντας βήμα προς βήμα τις αντιδράσεις των λαών. Το σχέδιο είναι σαφέστατο και δεν έχει να κάνει τελικά τόσο με τον τομέα της υγείας, (εκτός από τις συνήθεις ανεπάρκειες ορισμένων περιοχών που αφορούν τα νοσοκομεία). Κάθε χρόνο διάφορες γρίπες άφησαν χιλιάδες νεκρούς αλλά ποτέ δεν το πληροφορηθήκαμε αυτό από τους δούλους του καθεστώτος τους δημοσιογράφους των οποίων δουλειά είναι να τρομοκρατούν τους λαούς.
Νεκροί και εντατικές περιθάλψεις υπάρχουν και σε συντριπτικό βαθμό είναι ηλικιωμένοι οι οποίοι νοσούν από άλλες ασθένειες, ακόμη και αχαρτογράφητες, που τους ταλαιπωρούν χρόνια και πολλοί από αυτούς δυστυχώς είναι τακτικοί πελάτες των νοσοκομείων. Επιμελώς κρύβονται πολλά από τα αληθινά δεδομένα. Όποιος τολμά να πει το διαφορετικό καταλήγει στα αζήτητα και εξαφανίζεται σε όλους τους τομείς. Η δημοκρατική τρομοκρατία σε όλο της το μεγαλείο, δεν έχει ανάγκη πλέον να φορά μάσκα αλλά να την επιβάλει.
Στην γειτονική Ιταλία, ένας ανεξάρτητος βουλευτής κατήγγειλε δημοσίως τα πλαστά στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα ο πρωθυπουργός για να δημιουργηθεί η περιβόητη Υγειονομική Δικτατορία. Φυσικά την συνέχεια μπορείτε να την φανταστείτε … αν και η φαντασία μας είναι πια εξαντλημένη.
Αλλά σαφώς οι κυβερνήτες δεν ενδιαφέρονται για αυτό. Το έργο που έχει ήδη προγραμματιστεί από την άνοιξη είναι ένα άλλο, και εντελώς πολιτικό: ένα πείραμα για την αυταρχική αναδιοργάνωση κοινωνιών που λειτουργούν σε ένα πολύ συγκεκριμένο οικονομικό μοντέλο.
Πρόκειται για ένα έργο όχι μόνο ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό, το οποίο ξεκινά από τον γάλλο-γερμανικό άξονα και από τις Βρυξέλλες, και του οποίου η ελληνική κυβέρνηση είναι μόνο ένας από τους εκτελεστές. Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε συνωμότες για να το αναγνωρίσουμε: είναι ήδη εμφανές στην πατερναλιστική, δεοντολογική συστροφή των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, των οποίων ο εγγυητής είναι η Ursula von der Leyen.
Ο στόχος αυτών των πολιτικών τάξεων είναι να τονίσει υπερβολικά τον Ιό για να καταστρέψει ό, τι απόμεινε από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τον αυτόνομο τομέα υπηρεσιών, τους χώρους για «φυσική» εκπαίδευση, κοινωνικότητα και πολιτισμό και να τις αντικαταστήσει με κατανάλωση, ψυχαγωγία, διδασκαλία, κοινωνικότητα πλήρως ψηφιακά, ενσωματωμένα ολοκληρωτικά από τις μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας.
Η τρομοκρατική αφήγηση του Covid και των lockdown είναι το εργαλείο για την πλήρη αντικατάσταση της κοινωνικοποίησης με κοινωνικά δίκτυα, σχολές και πανεπιστημιακές κοινότητες με πλατφόρμες διδασκαλίας, αγάπη και σεξ με εικονική πραγματικότητα, εστιατόρια και μπαρ με φαγητό ετοιμοπαράδοτο, κινηματογράφοι και θέατρα με το Netflix, ψώνια με το Amazon, συναυλίες με απομακρυσμένες ζωντανές εκπομπές, αθλητισμός στο σπίτι με “προπόνηση” που διαχειρίζεται μια εφαρμογή, εργασία με κρατικές επιδοτήσεις σε ένα καθεστώς ημι-επιείκειας ενώ η θρησκευτική λατρεία της κοινότητας μετατρέπεται σε μια μοναχική πνευματικότητα χωρίς κοινωνική σημασία.
Και, πάνω απ’ όλα, γίνεται η εξάλειψη όλων των μορφών ελευθεριών, ανεξέλεγκτων πολιτιστικών ενώσεων, κύκλων, πολιτικών και πολιτικών κινημάτων, ενός μετασχηματισμού της κοινωνίας των πολιτών σε μια πλειάδα μεμονωμένων ατόμων που περιορίζονται στο να είναι οπαδοί των πολιτικών ηγετών, σε ένα καθημερινό reality show που υπόκεινται στο συνεχές σφυροκόπημα των ομόφωνων ειδήσεων του καθεστώτος που επέλεξαν για αυτό τον σκοπό τα κοινωνικά μέσα, καθαρίζοντάς τα από αυτά που αποκαλούν ψεύτικες ειδήσεις, δηλαδή, από οποιαδήποτε πηγή που δεν έχει εγκριθεί από το κύριο συγκρότημα πολιτικών μέσων.
Η επιτάχυνση αυτού του μετασχηματισμού θα επέτρεπε, στις ευρωπαϊκές ελίτ, τη σύνδεση μεταξύ του υπερπόντιου μεγαλο-καπιταλισμού (ΗΠΑ) και του γραφειοκρατικού κρατισμού της ΕΕ με μια επιδοτούμενη οικονομία καθώς και του κινέζικου αυταρχικού μοντέλου αγοράς. Το μόνο εμπόδιο που μπορεί ακόμη να παραμείνει μεταξύ του σχεδίου αυτού και της υλοποίησής του είναι η αντίδραση, η αντίσταση, η κινητοποίηση ευρωπαϊκών κοινωνιών των πολιτών, τάξεων και κοινωνικών ομάδων που έχει αποφασιστεί να θυσιαστεί.
Από την ικανότητά τους να επαναστατούν, από την ικανότητά τους να συντονίζουν, να δίνουν ζωή σε ένα συνεκτικό κοινωνικό και πολιτικό μπλοκ για να αντικαταστήσουν μια πλέον ανύπαρκτη πολιτική εκπροσώπηση, εξαρτάται από το εάν το τεχνο-αυταρχικό πείραμα θα πετύχει ή θα κηρυχθεί αποτυχημένο, ή τουλάχιστον καθυστερήσει.
Η δημιουργία του νέου γκρίζου και άβουλου ανθρώπου είναι ήδη γεγονός. Η μετανάστευση απετέλεσε το κύριο εργαλείο για να φτιάξουν το νέο αυτό χρώμα και τα υπόλοιπα που βιώνουμε απλά ολοκληρώνουν το αποτέλεσμα του νέου ανθρώπινου γένους με κύρια χαρακτηριστικά την αδράνεια και την απώλεια της κριτικής ικανότητας που θα αποτελέσει και την ταφόπλακα του ΩΡΑΙΟΥ και της ΟΜΟΡΦΙΑΣ.
Ανθρωπάκια περιτυλιγμένα με μάσκες και σελοφάν, θα είναι ευχαριστημένα μέσα σε έναν ψεύτικο κόσμο με σκυμμένο το κεφάλι και ήδη νεκρά νομίζοντας ότι ζουν. Και όπως είπε ο μεγάλος Βίκτορας Ουγκώ: «Κάντε όπως τα δένδρα. Αλλάξτε τα φύλλα, αλλά διατηρείστε τις ρίζες. Επομένως αλλάξτε τις ιδέες σας αλλά διατηρείστε τις αρχές σας».
Η Ευρώπη μας, θα είναι πλέον ένας απέραντος λάκκος με ζόμπι και μόνο στις μνήμες κάποιων αθεράπευτα ρομαντικών «συνομωσιολόγων» θα κτυπάει η καρδιά ενός ένδοξου παρελθόντος δημιουργίας, ταυτότητος και πολιτισμού.