Ο εθνικισμός είναι η κυριαρχούσα ιδεολογία όχι μόνο στην πατρίδα μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι λαοί βαθειά μέσα στην ψυχή τους είναι κατά βάση εθνικιστές και η έννοια του εθνικισμού είναι χαραγμένη στην ιδιοσυγκρασία των λαών της Ευρώπης. Φυσικά εδώ ομιλούμε για ομοιογενής λαούς και όχι για πολυφυλετικές κοινωνίες. Ποιοι λαοί δεν έχουν αγάπη για την πατρίδα τους, την φυλή τους, τα έθιμα τους; Εναντίον της εθνικιστικής ιδεολογίας έγιναν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, προσπαθώντας να την σταματήσουν, να την εξαφανίσουν, ενώ σήμερα σύσσωμο το δημοκρατικό τόξο της Ευρώπης βάλλει εναντίον της ομαδικά. Μπορεί να ηττήθηκε κατά τον πόλεμο στα πεδία των μαχών και οι εκπρόσωποι της να έπεσαν μαχόμενοι, αλλά όπως έλεγε και ο Ι. Μεταξάς, «οι ήρωες δε πεθαίνουν, πίπτουν, η δε γη πίνουσα το αίμα, τους αναγεννά».
Πιστεύουμε λοιπόν στην ιδεολογία του εθνικισμού και επομένως ότι, οι ήρωες της ιδεολογίας αυτής θα ξαναγεννηθούν. Η εθνικιστική ιδεολογία παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζει εδώ και εννέα δεκαετίες περίπου, έχει διασωθεί και αναπτύσσεται σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όλα δείχνουν ότι σε λίγο καιρό η εθνικιστική ιδεολογία θα είναι η κυριαρχούσα δύναμη στην πολιτική ζωή των λαών της Ευρώπης. Οι δύο παγκόσμιοι πολέμιοι έγιναν, λέγουν οι νικητές, προκειμένου να απελευθερωθούν οι λαοί από τα εθνικιστικά κινήματα που κυριαρχούσαν στην Ευρώπη. Συμμάχησαν μπολσεβικισμός και ο καπιταλισμός, προκειμένου να πολεμήσουν την ιδεολογία του εθνικισμού και μπροστά στην φοβερή υλική υπεροχή τους, κατάφεραν να την νικήσουν μόνο στα πεδία των μαχών.
Η νίκη αυτή επέφερε και τον διαμελισμό της Ευρώπης σε δύο στρατόπεδα. Το ανατολικό, όπου ευρωπαϊκοί λαοί βρέθηκαν κάτω από την μπότα του μπολσεβικισμού και το δυτικό, λαοί υπόδουλοι στην καπιταλιστική πλουτο-δημοκρατία και τον διεθνισμό. Και οι δύο αυτές πολιτικές καταστάσεις ήταν οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος. Αποτέλεσμα; Οι δύο αυτές υπερδυνάμεις, (μπολσεβικισμός, καπιταλισμός), απομύζησαν τους λαούς της Ευρώπης. Οι λαοί κάτω από την βρώμικη μπότα του διεθνισμού δεξιού ή αριστερού, δεν είχαν άλλη επιλογή από το να ξεσηκωθούν και να ζητήσουν την απελευθέρωση τους από τα δεσμά του υπαρκτού σοσιαλ-καπιταλισμού, αλλά και της ιμπεριαλιστικής πλουτο-δημοκρατίας. Ζητούσαν και οι δύο υποκριτικά από τους λαούς της Ευρώπης να πολεμήσουν για την ελευθερία και την εθνική τους ανεξαρτησία, προκειμένου να τους κάνουν δούλους δεξιών και αριστερών καπιταλιστών.
Έναν αιώνα τώρα η Ευρώπη ζει ένα ψεύδος, το ψεύδος του φιλελευθερισμού με δημοκρατικό μανδύα. Η ελεύθερη Ευρώπη των εθνικών κρατών θα γίνει και πάλι η ελπίδα της ανθρωπότητας, πρέπει πρώτα να απελευθερωθεί από τα υλικά δεσμά που της επέβαλαν με όπλα, το χρήμα και την προπαγάνδα.
Η απελευθέρωση της Ευρώπης θα είναι μια νέα κοσμογονία. Η ιδεολογία των εθνικών κρατών θα αποκαταστήσει την διασαλευθείσα τάξη πραγμάτων. Ας αγωνιστούμε λοιπόν γι’ αυτήν την ιδέα.
