Τέρμα ο Πλάτωνας ή ο Αριστοτέλης. Όχι Ρώμη, όχι διδασκαλία της σουηδικής περιόδου ως μεγάλη δύναμη, στα Σουηδικά μαθήματα ιστορίας στο Γυμνάσιο. Αυτή είναι η απόφαση από το Σουηδικό Συμβούλιο Παιδείας, το οποίο θέλει οι Σουηδοί μαθητές να επικεντρωθούν στον Χίτλερ, τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και την μεταμοντέρνα εποχή στα τέλη του 20ου αιώνα.
Τις τελευταίες ημέρες, η συζήτηση στη Σουηδία επικεντρώθηκε στην σοσιαλδημοκρατική κίνηση να καταστήσει τον Σουηδικό λαό λιγότερο ιστορικά ενήμερο. Λόγω έλλειψης διδακτικών ωρών, το Συμβούλιο Παιδείας προτείνει τώρα το μάθημα της ιστορίας να αλλάξει ριζικά.
Τα θέματα φύλου, το κλίμα και η μετανάστευση, περιλαμβάνονται φυσικά στο νέο προτεινόμενο αναθεωρημένο σχέδιο μαθημάτων των κοινωνικών επιστημών, οι οποίες περιλαμβάνουνκαι την ιστορία.
Από τη πρώτη ως τη τρίτη Γυμνασίου, δεν θα διδάσκεται πλέον η ιστορία πριν το έτος 1700. Όλα τα μαθήματα για την αρχαία Ελλάδα, τη Ρώμη ή τη Σουηδική ιστορία ως μεγάλη δύναμη (1611-1718) όταν η Σουηδία έλεγχε τις χώρες που περιβάλλουν τη Βαλτική θάλασσα, θα διαγραφούν από το μάθημα της ιστορίας.
«Η Σουηδία θα ντροπιαστεί»
«Είναι απαίσιο, παράξενο και παράλογο», δήλωσε ο Ντικ Χάρισον καθηγητής ιστορίας και συγγραφέας, όταν η πρόταση υποβλήθηκε στο κοινό. «Ως ιστορικός, είμαι αναγκασμένος να αντιδράσω. Μόνο η ιδέα ότι οι αρχαίοι είναι αχρείαστοι για να κατανοήσουμε το παρόν είναι παράξενο και παράλογο.Όλα όσα μας περιβάλλουν είναι μια κληρονομιά από τους Αρχαίους Έλληνες», ισχυρίστηκε και είπε ότι «αν η πρόταση γίνει πραγματικότητα, η Σουηδοί θα ντροπιαστούν παγκοσμίως».
Περισσότερος μεταμοντερνισμός
Τα αναθεωρημένα σχέδια μαθημάτων είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης χρόνου για το μάθημα της ιστορίας στα Σουηδικά σχολεία, ισχυρίζεται το Συμβούλιο Παιδείας. Οι μαθητές πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στον 20ο αιώνα, με ιδιαίτερη έμφαση στο Ολοκαύτωμα, τον ψυχρό πόλεμο και τις ιδέες που σχημάτισαν τη Σουηδία στη μετα-πολεμική εποχή.
Αυτό περιλαμβάνει την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα θέματα φύλου, τη μετανάστευση και τον ρατσισμό. Ωστόσο, θα υπάρξει αρκετός χρόνος για να καλυφθεί η δουλεία και η αποικιοκρατία κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα και μετά.
Ωστόσο, τα εκατό εκατομμύρια που πέθαναν από τον κομμουνισμό στον 20ο αιώνα, δεν αναφέρονται ως σημαντικό θέμα, για μελέτη στα αναθεωρημένα σχέδια μαθημάτων. Ούτε η καταστροφή βιβλίων από τον Μάο στη Κίνα.