«Ον γαρ οι Θεοί φιλούσιν, αποθνήσκει νέος» Μένανδρος
Η ανωτέρω φράση ανήκει στον Μένανδρο, έναν σπουδαίο Έλληνα συγγραφέα της αρχαιότητας. Ενώ αρκετούς αιώνες αργότερα, ένας μεγάλος Ευρωπαίος φιλόσοφος θα περίκλειε την πεμπτουσία του εθνικιστικού πνεύματος σε μια μόνο φράση. “Το Αίμα των Ηρώων, είναι ιερότερο από το μελάνι των Σοφών και από τις προσευχές των Πιστών”. Και έτσι είναι, δε θα μπορούσε ποτέ να είναι αλλιώς.
Έξι χρόνια μετά την πιο άνανδρη πολιτική δολοφονία στην Μεταπολιτευτική Ελλάδα, η μνήμη του Μανώλη Καπελώνη και του Γιώργου Φουντούλη παραμένει ζωντανή. Ένθεν και ένθεν. Για εμάς οι νεκροί μας ατενίζουν από τα Ιλίσια πεδία και για εκείνους της αντίπαλης από εμάς όχθης οι δύο νεκροί είναι ένα γερό χτύπημα στους εθνικιστές. Είναι όμως;
Οι δύο νέοι εθνικιστές συμβόλιζαν ότι η Αριστερά μισεί. Νέοι, άντρες, εθνικιστές, γυμνασμένοι, λάτρεις της δύναμης, της ζωής, της διαφορετικότητας, της οικογένειας, της Πατρίδας, της Αριστείας, της Τιμής, τη Ηθικής, πολιτικοί στρατιώτες μιας ιδέας που γεννήθηκε πίσω στα βάθη των αιώνων. Δύο χρόνια μετά δεν υπάρχει εθνικιστής που να μην θυμάται τα πλάνα της δειλής πράξης, δεν υπάρχει ούτε ένας εθνικιστής που να μην βουρκώνει στην ανάμνηση του περιστατικού αυτού. Οι ακροαριστερές σφαίρες των εννέα χιλιοστών μας πόνεσαν όλους μας, όμως μας πείσμωσαν ακόμα περισσότερο. Η απραξία των κρατικών υπηρεσιών και των κυβερνητικών αρχόντων, η ένοχη σιωπή του πολιτικού κόσμου για αυτό το επαίσχυντο έγκλημα, η εκστρατεία κατά των Ελλήνων εθνικιστών, το κυνήγι μαγισσών προστέθηκαν στις σκέψεις μας. Οι εξευτελιστικοί όροι των μνημονίων, οι ορδές ανθρώπων του τρίτου κόσμου που εισβάλουν ειρηνικά, ο πολιτιστικός πόλεμος ενάντια στους Έλληνες, το μίσος για κάθε τι Πατριωτικό, οι αθλιότητες του πολιτικού κόσμου και η μετατροπή της Ελλάδος των ηρώων σε κράτος με την βία πολυφυλετικό, γιγάντωσαν το εθνικιστικό αίσθημα του λαού και οι δύο νεκροί μας, δεν εκπροσωπούν μόνο τους εθνικιστές μα και κάθε Έλληνα Πατριώτη που αντιστέκεται σε αυτή την κατρακύλα.
Το εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα έχει γεννήσει μεγάλες μορφές από διάφορες τάξεις και ομάδες της κοινωνίας. Στρατιωτικοί, πολιτικοί, ποιητές, καλλιτέχνες, ιερείς, επιστήμονες, επιχειρηματίες, φοιτητές, άνεργοι, πλούσιοι, νέοι και γέροι, άντρες και γυναίκες. Ανάμεσα σε αυτούς στέκουν ως γίγαντες στα μάτια μας ο Καπελώνης με τον Φουντούλη. Είναι κάπου εκεί με τον Μάντακα και τόσους άλλους νεκρούς εθνικιστές, να μας ξαναδίνουν κουράγιο και έμπνευση.
Είναι το αίμα των Ηρώων λοιπόν που αποτελεί την κινητήριο δύναμη όλων όσων είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν, για όσους είναι αγέννητοι και για όσους είναι νεκροί. Είναι καθήκον όλων μας το αίμα των Ηρώων να μην πάει χαμένο, τουναντίον να χρησιμοποιηθεί για να υπερασπιστούμε αυτή την γραμμή αίματος και αυτόν τον πολιτισμό, που χιλιάδες χρόνια στέκει εδώ, και σήμερα πολεμά ενάντια στον σύγχρονο κόσμο. Τον κόσμο της ανηθικότητας, της ύλης, της οικονομίας, του χρήματος, των τραπεζών, της βιολογικής και πνευματικής καταστροφής της Ευρώπης. Ο Μανώλης και ο Γιώργος είναι οι δικοί μας «νεκροί του Νοεμβρίου».
Χρωστάμε λοιπόν πολλά στους νεκρούς.
Στους δικούς μας νεκρούς.
Χρωστάμε σε όσους ήρθανε,
πέρασαν, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν
Οι αγέννητοι οι νεκροί
Κωστής Παλαμάς