Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία εκτός από τις πολιτικές αναταραχές που έχει δημιουργήσει έχει αντίκτυπο και στην οικονομία της Ρωσίας αλλά και Ευρωπαϊκών χωρών.
Πριν λίγο ο πολυεκατομμυριούχος Ρόμαν Αμπράμοβιτς προχώρησε σε επίσημη δήλωση με την οποία ανακοινώνει την απομάκρυνσή του από τα διοικητικά καθήκοντά του στην Τσέλσυ και την παραχώρηση της εποπτείας του κλαμπ στο φιλανθρωπικό ίδρυμα των Πρωταθλητών Ευρώπης καθιστώντας το μέλλον της ομάδας με μπάτζετ εκατομμυρίων αβέβαιο.
Αναλυτικά η δήλωση του Αμπράμοβιτς: “Στη διάρκεια της σχεδόν 20ετούς διοίκησής μου στην Τσέλσυ, πάντα θεωρούσα τον ρόλο μου ως καθοδηγητή του συλλόγου, η δουλειά του οποίου είναι να διασφαλίζει πως θα είμαστε επιτυχημένοι όπως σήμερα, αλλά και για να χτίζουμε για το μέλλον, ενώ παράλληλα θα έχουμε θετική επίδραση στις κοινότητές μας. Πάντα έπαιρνα αποφάσεις με γνώμονα το καλό της Τσέλσυ και παραμένω αφοσιωμένος σε αυτές τις αξίες. Γι’ αυτό και σήμερα παραχωρώ στους διαχειριστές του φιλανθρωπικού ιδρύματος του κλαμπ την εποπτεία και τη φροντίδα της Τσέλσυ. Πιστεύω πως αυτή τη στιγμή είναι οι κατάλλοι για να τρέξουν τα συμφέροντα του συλλόγου, τους παίκτες, το σταφ και τους οπαδούς”.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται μετά τις πιέσεις που δέχτηκε ο Ρώσος μεγιστάνας, από τη βρετανική κυβέρνηση, με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Τις τελευταίες μέρες, ο Αμπράμοβιτς βρισκόταν στο επίκεντρο κριτικής, ως βασικός χρηματοδότης, εδώ και χρόνια, του Βλάντιμιρ Πούτιν.
Στις 24 Φεβρουαρίου, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ο βουλευτής των Εργατικών, Κρις Μπράιαντ παρουσίασε έγγραφο από το υπουργείο Εσωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας και έβαλε «φωτιά» στα σενάρια που ήθελαν τον Ρόμαν Αρμπάμοβιτς να εμπλέκεται σε υπόθεση διαφθοράς για να ασκήσει πολιτική επιρροή στη Ρωσία.
Τελικά το όνομά του πρώην, πλέον, ιδιοκτήτη της λονδρέζικής ομάδας δεν βρέθηκε ανάμεσα σε αυτά των μεγιστάνων που φαίνεται να εμπλέκονται με τη Ρωσία σε τέτοιο επίπεδο, αλλά όπως φαίνεται ο Αμπράμοβιτς ήταν από τους χαμένους αυτής της ιστορίας, αφού έχασε 300 εκατ. λίρες από την περιουσία του από τη στιγμή που ξεκίνησε η εισβολή.
Αν στην εξέλιξη αυτή προσθέσουμε και την στάση της κόρης του μάλλον η αποχώρηση του ήταν προδιεγεγραμμένη. H κόρη του Ρώσου ολιγάρχη , Σοφία, τάχθηκε στο πλευρό πλούσιων Ρώσων που καταδικάζουν τον Βλαντίμιρ Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία. Η 27χρονη κληρονόμος, που περνά μεγάλο μέρος του χρόνου της στο Λονδίνο, μοιράστηκε μια εικόνα στο Instagram, που δείχνει τον Ρώσο ηγέτη σε μια πινακίδα κινδύνου με τη λεζάντα: «Το μεγαλύτερο και πιο επιτυχημένο ψέμα της προπαγάνδας του Κρεμλίνου είναι ότι οι περισσότεροι Ρώσοι στέκονται στο πλευρό του Πούτιν».
Η παρέμβαση της κόρης του Ρομάν Αμπράμοβιτς είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη, καθώς ο πατέρας της είναι ένας από τους πιο σημαντικούς Ρώσους ολιγάρχες. Η κόρη του Αμπράμοβιτς δεν είναι η μόνη που καταδίκασε τις πράξεις του Βλαντίμιρ Πούτιν. Κι άλλα μεγάλα ονόματα της Ρωσίας έχουν κάνει το ίδιο, με πολλούς να αλλάζουν τα προφίλ τους στα social media και να βάζουν μαύρα τετράγωνα, μαζί με το hashtag «όχι πόλεμος».
Ποιός είναι ο Ρώσος ολιγάρχης
Ο Αμπράμοβιτς γεννήθηκε στην πόλη Tauragė, της νυν Λιθουανίας -τότε Σοβιετική Ένωση. Το επίθετο του ήταν Abramovichus, ενώ τον φώναζαν Roma ως το νεώτερο μέλος της εβραϊκής οικογένειας του.
Το 1987, ξεκίνησε μια μικρή επιχείρηση που παρήγαγε πλαστικά παιχνίδια με κεφάλαιο το γαμήλιο δώρο 1.820 ευρώ του πεθερού του. Τα επένδυσε… σε πλαστικά παπάκια, τα οποία εισήγαγε παρανόμως και τα πουλούσε στο διαμέρισμα του στη Μόσχα.
Το 1990 ήρθε η perestroika (αναδόμηση, ανασυγκρότηση -πρόκειται για την πολιτική μεταρρυθμίσεων που ξεκίνησε ο Γκορμπατσόφv στη Σοβιετική Ένωση, τον Απρίλιο του 1985) και στις επαγγελματικές του δραστηριότητες είχε προσθέσει το εμπόριο αρωμάτων, αποσμητικών, μια εταιρία που κατασκεύαζε κούκλες, άλλη που ασχολείτο με προϊόντα λαδιού, φάρμες με γουρούνια έως και εταιρία που εκπαίδευε bodyguards.
Δεν του χρειάστηκε παρά μία δεκαετία και το 2000 ο Αμπράμοβιτς είχε γίνει ένας από τους πιο ισχυρούς άνδρες της Ρωσίας.
Αυτό ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει μια θέση στον προσωπικό κύκλο του πρώην προέδρου της Ρωσίας Μπορίς Γέλτσιν και είναι από τους ελάχιστους «ολιγάρχες» που επιβίωσαν και επί Βλαντίμιρ Πούτιν μέχρι που το 1999 εξελέγη κυβερνήτης της επαρχίας Τσουκότκα.