Με την ευκαιρία της τηλεοπτικής συνέντευξης με ένα από τα μέλη του Ινστιτούτου Iliade, παραθέτω το μανιφέστο που δίνει και το στίγμα του αγώνα του:
Μπροστά στην καθολική προέλαση της νέας τάξης, υπερασπιζόμαστε την ταυτότητα των λαών… και απορρίπτοντας την αδίστακτη νίκη του εφήμερου, θυμόμαστε την ανάγκη να ξαναβρούμε τις ρίζες μας. Ενώ ο ατομικισμός καταστρέφει, εμείς εξυψώνουμε τους κοινοτικούς δεσμούς που οικοδομούν. Όσο χάνεται η μνήμη μας, διασφαλίζουμε τη μονιμότητα των παραδόσεων μας και ενάντια στο βασίλειο της φρίκης, τραγουδάμε την ομορφιά. Μπροστά στη μεγάλη αλλαγή και τη μεγάλη ακύρωση είμαστε εδώ, είμαστε η πρωτοπορία της ευρωπαϊκής αναγέννησης. Είμαστε εμείς οι τελευταίοι που έμελε να κρατήσουμε την μικρή φλόγα πολλών χιλιάδων ετών πολιτισμού της Ευρώπης …μιας Ευρώπης που μετατράπηκε σε ηθικά ερείπια χωρίς αξιοπρέπεια η οποία χάθηκε με ένα απλό σκανάρισμα.
Η τελική σύγκρουση ξεκίνησε, ο homo economicus – το τελευταίο είδος ανθρώπου , η κατάντια του είδους, τίθεται πλέον ενάντια στην Φύση και την Τάξη! Το σχέδιο της παγκόσμιου Ελίτ, βρίσκεται ένα βήμα πριν την απόλυτη νίκη του και συντριβή μας. Μπήκαμε ήδη στην εποχή του κινδύνου. Η απελπισμένη κούρσα προς την οικονομική ανάπτυξη, φαίνεται σήμερα σαν μια φυγή προς την καταστροφή της οικονομικής , κοινωνικής και οικολογικής ζωής. Η κρίση τα ηθικής και των αξιών ισοπεδώνουν οποιαδήποτε αντίσταση.
Οι κυρίαρχες μεγαλοαστικές κοινωνίες αφανίζουν τα υπολείμματα και τις όποιες ελπίδες της κάθε οντότητας. Ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας και οραματιστής Jean Raspaill, τα είχε γράψει πριν 50 χρόνια , βλέποντας την Μεγάλη Αντικατάσταση η οποία πλέον έχει μεταμορφωθεί στην Μεγάλη Διαγραφή της Ευρωπαϊκής μνήμης!
Μετά από την ολοκλήρωση του σβησίματος των Παραδόσεων, Κουλτούρας, Ηθικής, ακολουθεί η ολική καταστροφή της Φύσης η οποία είναι η βάση όλων! Η αναγνώριση της φύσης ως βάση σημαίνει σεβασμό της φυσικής τάξης και της μεγάλης οικολογικής και ανθρωπολογικής της ισορροπίας. Σημαίνει επιμονή και μετάδοση των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών της ευρωπαϊκής κληρονομιάς μας σημαίνει βύθιση στη λαμπρότητα των τοπίων μας και αφοσίωση στην κοινοτική διάσταση των παραδόσεών μας, μέσω των εορτασμών των παραδοσιακών φεστιβάλ της φύσης και του αίματος τα οποία μας ενώνουν.
Μπροστά λοιπόν σε αυτήν την απελπιστική κατάσταση δεν υπάρχουν άλλες επιλογές από το να αναλάβουμε έναν πολιτιστικό αγώνα που θα διεξαχθεί χωρίς κανένα έλεος και του οποίου το αποτέλεσμα επιβάλλεται στο μέλλον, διότι αν από ατυχία αυτό χαθεί, κινδυνεύουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με πολύ πιο τραγικές καταστάσεις από αυτές που βιώνουμε σήμερα. Αυστηρή προτεραιότητα είναι η πρόκληση του να μπορέσουμε να ξαναποκτήσουμε την ταυτότητά μας, να επιβεβαιώσουμε ποιοι είμαστε και η σταθερή πρόθεσή μας θα είναι να παραμείνουμε κυρίαρχοι του πεπρωμένου μας.
Για να αντιμετωπίσουμε μια πρόκληση αυτού του μεγέθους, χρειαζόμαστε νέες γενιές, ενήμερες για τις απειλές που βαραίνουν αυτές και τους απογόνους τους, γενιές που ξέρουν πώς να ανακαλύψουν εκ νέου τα θεμέλια της ιστορίας και του πολιτισμού μας με ένα απαιτητικό πνευματικό έργο που υποστηρίζεται από μια ακλόνητη θέληση .Τώρα πρέπει πρώτα να απελευθερώσουμε το νήμα του χρόνου για να ορίσουμε μια νέα σχέση με την οικογένεια, με το παρελθόν μας και με τις πατρίδες μας!
Είναι μια εσωτερική ακρόπολη που πρέπει να χτίσουμε για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που μας περιμένουν. Ενάντια στον Οργουελικό κόσμο που προσπαθούν να μας επιβάλουν…η αντίσταση έχει γίνει καθήκον, προκειμένου να έχουμε τουλάχιστον την παραμικρή ελπίδα επιβίωσης για τις επόμενες γενιές. Και τότε μπορεί να έχει δίκιο ο ποιητής Holderlin: “Εκεί που υπάρχει κίνδυνος, υπάρχει και αυτό που θα μας σώσει.”
Κωνσταντίνος Mποβιάτσος