Οι εκλογές έφθασαν στην Ιταλία και στις 25 Σεπτεμβρίου οι κάλπες περιμένουν τον νέο πρωθυπουργό, που πιθανόν θα είναι γυναίκα. Ή μάλλον υπάρχουν αρκετές πιθανότητες για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Όλα θα εξαρτηθούν από τα νούμερα που θα βγουν, δηλαδή τις περιβόητες ψήφους που πλέον ελέγχουν τις ψυχές μας.
Ας αφήσουμε όμως την φιλοσοφία και ας πάμε σε πρακτικά λόγια. Αναμφισβήτητα την Κυριακή θα νικήσει η λεγόμενη Κεντροδεξιά η οποία αποτελείται από μια συμμαχία της Lega Salvini, Fratelli d Italia και τον αιώνιο Silvio Berlusconi. Μια συμμαχία ετερόκλητη όπου βλέπουμε μαζί λαϊκιστές της Lega μαζί με την Meloni (πρώην νεοφασίστρια στα νιάτα της, τώρα φαίνεται μεγάλωσε και ωρίμασε) και τον Silvio τη προσωποποίησή του νεοκαπιταλισμού. Διαφωνίες πολλές μεταξύ τους αλλά έκαναν αυτό το μέτωπο για να εναντιωθούν στην Νέα Τάξη όπως λένε. Τώρα πως είναι ενάντια στην νέα τάξη , όταν και οι τρεις είναι υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και σε κάποιες άλλες θέσεις τους, εκτός του Berlusconi, απλά οι άλλοι δυο πετάνε και κάποια πατριωτική κορώνα ενάντιο στην μετανάστευση, τράπεζες κτλ. (να μην σχολιάσω για υποχρεωτικό εμβόλιο). Γενικά μπερδεμένες καταστάσεις που ποντάρουν μόνο στην διάσημη πολυθρόνα.
Σε περίπτωση λοιπόν νίκης του συνασπισμού αυτού, ενάντια στον άλλον της κέντρο αριστεράς, όποιο κόμμα πάρει μέσα στην συμμαχία το μεγαλύτερο ποσοστό με μεγάλη όμως διαφορά από το δεύτερο, θα γίνει πρωθυπουργός ο αρχηγός του κόμματος αυτού. Στην αντίθετη περίπτωση μάλλον πάμε για συζητήσεις και άλλα τέτοια. Αυτή είναι η εσωτερική απόφαση της Κεντροδεξιάς.
Αλλά ευτυχώς που υπάρχει και άλλη μια επιλογή για όσους θέλουν πραγματικά να μην ψηφίσουν συστηματικά και λαϊκίστικα κόμματα. Υπάρχει το κίνημα Italexit με θέσεις απλές και ξεκάθαρες, κάτι σαν μια επιλογή αυτών των προβληματισμένων, κυρίως εθνικιστών, που δεν θέλουν να ψηφίσουν τις κολοτούμπες της Melloni, την δοκιμασμένη και απογοητευτική Lega. Ο Luigi Paragone, αρχηγός του κινήματος αυτού, ιδεολογικά δεν έχει κανένα θέμα μνα συνεργαστεί με τους κακούς νεοφασίστες . Είδε ότι υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν στα βασικά θέματα τα ίδια πιστεύω και έτσι προχωρά μαζί τους.
Κωνσταντίνος Μποβιάτσος