«Όταν συμπληρωθούν τα χίλια χρόνια, ο Σατανάς θα απελευθερωθεί από τη φυλακή του και θα βγει να παραπλανήσει τα έθνη στα τέσσερα μέρη της γης, να τα συγκεντρώσει για πόλεμο: ο αριθμός τους θα είναι σαν την άμμο της θάλασσας. Θα παρελάσουν σε όλη την επιφάνεια της γης και θα πολιορκήσουν το στρατόπεδο των αγγέλων και την αγαπημένη πόλη».
Αποκαλυψη Ιωάννου
Ποιος μπορεί να χαρεί για έναν 17χρονο που σκοτώθηκε έτσι από έναν αστυνομικό; Σίγουρα μόνο αυτές οι ορδές βαρβάρων που έβαλαν φωτιά σε ένα έθνος που δεν είναι δικό τους και δεν θα το νιώσουν ποτέ σαν κάτι δικό τους. Οι πράξεις βανδαλισμού και καταστροφών είναι μόνο το πρόσχημα για να εκτονώσουν τις απογοητεύσεις τους ως αποικισμένοι ισόβια, ένα αιώνιο σύνδρομο του σκλάβου που δημιούργησαν οι ίδιοι και δεν δίνουν δεκάρα να ενσωματωθούν ή να εκπολιτιστούν, αυτοί οι “νέοι Ευρωπαίοι”.
Θέλουν μόνο να ζήσουν από αυτό που έχει δημιουργηθεί από Ευρωπαίους, αρπάζοντας, κλέβοντας, σκοτώνοντας και διαλύοντας, να ζήσουν χωρίς δικαιώματα, χωρίς ποτέ καθήκοντα και υποχρεώσεις, παρά μόνο με επιδόματα, δωρεάν φαγητό, πόρνες για να ικανοποιούν τις σεξουαλικές τους ανώμαλες επιθυμίες και να ζουν παρασιτικά! Βγαίνουν από τους υπονόμους των συνοικιών (banlieue) που δημιούργησαν οι ίδιοι με φυλετικούς κανόνες και νόμους, μόνο για να ρίξουν τη χώρα στο χάος. Είναι καταστροφικά όντα που πριν από χρόνια έπρεπε να τους στείλουν πίσω στην όμορφη ήπειρό τους, δεδομένου ότι αισθάνονται Αφρικανοί και μισούν τους Γάλλους, αλλά αυτό συμβαίνει ήδη σε όλη την Ευρώπη.
Αυτοί, ντυμένοι με την τελευταία μόδα των Trap, που μιλούν με μια γλώσσα, που είναι ένας βιασμός των εθνικών γλωσσών, χρησιμοποιούν απλά ένα νεκρό αγόρι για να πολεμήσουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και ολόκληρη η κοινωνία προσπαθεί να κατανοήσει το φαινόμενο. Οι Ευρωπαίοι που είναι πλέον σκλάβοι του προπατορικού αμαρτήματος, φοβούνται να σηκώσουν το κεφάλι για να μην «κατηγορηθούν» για ρατσισμό, φασισμό, ναζισμό και ότι άλλο. Οι ίδιοι πρώτα δέχονται ότι και να τους πουν οι φιλελεύθεροι αφεντάδες τους και η αριστερή διανόηση, ενώ μετά χάνουν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους και ίσως τις ζωές τους. Οι Ευρωπαίοι πολίτες, βολεμένοι με την «ήρεμη» καθημερινότητα που το Καθεστώς τους έχει προφέρει, νομίζουν ότι ζουν αλλά είναι απλά Ζόμπι, ποτισμένα με την ανώμαλη και μολυσμένη αριστερή κουλτούρα που η ίδια η Δεξιά τους μπόλιασε στα μυαλά τους.
Η εισβολή των Αμερικανών στην Ευρώπη πριν 80 χρόνια, έφερε όλη την τελειωτική καταστροφή στο πνεύμα, την κουλτούρα, την γλώσσα και ότι αποτελεί τον Πολιτισμό και την Παράδοση. Και αφού αποτέλεσε την αρχή του τέλους σε έναν παμπάλαιο πολιτισμό, έντεχνα το Διεθνές Κεφάλαιο δημιούργησε ένα απάνθρωπο και τυραννικό καθεστώς, διαλύοντας και την κουλτούρα των Ευρωπαίων αδερφών μας στην ανατολική Ευρώπη. Έτσι υποχρεωτικά εγκλωβιστήκαμε ανάμεσα σε δυο μεγάλα κακά. Οι άρχουσες τάξεις των ευρωπαϊκών εθνών, οι Ελιτ, εδώ και δεκαετίες αποπροσανατόλιζαν τους λαούς με τα παιχνίδια τους και προετοίμαζαν το έδαφος για την εισβολή, μέσω μιας αδυσώπητης προπαγανδιστικής εκστρατείας, που θα έπρεπε να κάνει την κοινή γνώμη να αποδεχθεί την έλευση της πολυφυλετικής κοινωνίας. Και το κατάφεραν. Οι δυτικοί συνεργοί των μεταναστών είναι οι ιεραπόστολοι, η εκκλησία και οι πολιτικοί της αριστεράς κυρίως, λόγω των ιδεών αλλά και της δεξιάς που ακολουθεί με την προδοτική πολιτική της. Όλοι συγκινούνται από το προσωπικό κέρδος και αισθάνονται αφοσιωμένοι ολοκληρωτικά στην αιτία της εξόντωσης του δικού τους πολιτισμού. Κάθε αντίσταση που δεν είναι πολιτικά ορθή με τα σχέδια τους, απλά διαλύεται και το βλέπουμε καθημερινά.
Η κακή θέληση που ωθεί τις αποκρυφιστικές δυνάμεις να οικοδομήσουν το σατανικό βασίλειο της παγκοσμιοποίησης, αυτή η επιβολή της αταξίας έχει δημιουργήσει ένα σενάριο θεσμικού χάους, καθημερινής βίας και γενικευμένης υποβάθμισης που συνοψίζει καλά τις στάσεις και τους στόχους της παγκοσμιοποίησης άρχουσας τάξης. Το παιχνίδι έχει χαθεί κατά την γνώμη μου. Σίγουρα όσοι πιστοί δεν θα παρατήσουμε τον αγώνα αλλά πλέον περνάμε σε άλλη διάσταση γνωρίζοντας το αποτέλεσμα. Kαι αυτό διότι αγαπάμε την γη μας, την πατρίδα μας, την Παράδοση μας. Εδώ ηχούν νοσταλγικά τα λόγια του Drieu la Rochelle το 1945, λίγο πριν αυτοκτονήσει από αηδία για αυτό που έρχεται: «Είμαι απελπισμένος, εγώ, ο Ευρωπαίος, αλλά επίσης αγαπώ ό,τι ήταν και φεύγει», ενώ τα κατοχικά αμερικανικά στρατεύματά παρήλαυναν στο Παρίσι, φέρνοντας την Νέα Τάξη πραγμάτων!
Δυστυχώς εμείς οι λίγοι, δεν είμαστε ακόμη ελίτ, γιατί αν ήμασταν θα μπορούσαμε σίγουρα να καθοδηγήσουμε τους ανθρώπους μας στο νέο μονοπάτι. Προς το παρόν είμαστε απλώς άνθρωποι που προσπαθούν να είμαστε άντρες και γυναίκες που ζουν έναν αυθεντικό τρόπο ζωής. Αλλά για να είσαι άνθρωπος δεν αρκεί να πιστεύεις σε ορισμένες αξίες, είναι και απαραίτητο να τις ζεις και να τις μετριάζεις σε καθημερινή βάση. Αυτή είναι εν μέρει η σημασία του να κάνεις πολιτική. Η επανάσταση που θα θέλαμε, δεν είναι κάτι αφηρημένο που μυρίζει θαύμα, αλλά είναι κάτι που χτίζεται μέρα με τη μέρα, κομμάτι κομμάτι,. Ναι κάνει λάθη και προσπαθεί ξανά, ακόμα και με προσωπικές θυσίες καταφέρνοντας να ξεπεράσει πολλά ενδεχόμενα προβλήματα που προκύπτουν και τα οποία συχνά, ακόμη και αν φαίνονται τόσο μεγάλα και ανυπέρβλητα, ακόμη και αν προσπαθήσεις απλώς να τα δεις από διαφορετική οπτική γωνία, στο τέλος αποδεικνύονται μικροπράγματα. Ακόμη και μέσα στα ερείπια…
Για να μην αφήσω όμως έναν απόλυτο πεσιμισμό, θα κλείσω με τα λόγια του Dominique Venner ο οποίος μας δείχνει μια μικρή φλόγα στο βάθος του τούνελ:
«Ο Ευρωπαίοι είναι ευάλωτοι επειδή δεν γνωρίζουν τι είναι. Δεν γνωρίζουν την ταυτότητά τους ή τις συγκεκριμένες αξίες τους. Το πιο επείγον καθήκον λοιπόν είναι να τους δώσουμε τα θεμέλια μιας νοητικής δομής, της επίγνωσης της ταυτότητάς τους. Πιστεύω στις συγκεκριμένες ιδιότητες των Ευρωπαίων που είναι προσωρινά αδρανείς. Πιστεύω στην ατομική τους ικανότητα να ενεργούν. Θα υπάρξει αφύπνιση! Πότε? Δεν το ξέρω, αλλά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτή η αναβίωση θα γίνει.»
Κωνσταντίνος Μποβιάτσος