Ακολουθούν αποσπάσματα της αφήγησης του Δανό-Γερμανού στρατιώτη Hemming Skov για τα Χριστούγεννα στην πρώτη γραμμή του Ανατολικού Μετώπου στις 23 Δεκεμβρίου 1914:
«Το απόγευμα της 23ης Δεκεμβρίου μπήκαμε στα χαρακώματα και τώρα μια παραμονή Χριστουγέννων σε μια λασπωμένη τάφρο μεταξύ του σιδηροδρόμου και της πόλης Ludwikow φαινόταν πολύ πιθανή..
Μαζί με μερικούς συντρόφους έφτιαξα ένα τζάκι στην τάφρο, όπου είχαμε λίγη ζεστασιά. Μετά από μια ήσυχη μέρα φτάσαμε στην ιερή παραμονή των Χριστουγέννων, μια παραμονή Χριστουγέννων μακρυά από τους αγαπημένους μας.
Κάτω από παγωμένο, αφιλόξενο, έδαφος, έπρεπε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα. Σε μια ξένη χώρα, για μια ξένη αιτία βρεθήκαμε εδώ, με οδηγό το βαρύ καθήκον που μας είχε επιβληθεί.
Αργότερα το βράδυ – πιστεύω ότι ήταν περίπου την ώρα που συνήθως πλησιάζαμε το αναμμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο – με έστειλαν πίσω για φαγητό στην κουζίνα του χωραφιού μαζί με μερικούς συντρόφους. Εδώ λάβαμε τα ευχάριστα νέα ότι σύντομα επρόκειτο να αντικατασταθούμε.
Με αυτό το χαρούμενο μήνυμα ξεκινήσαμε την πορεία μας πίσω στην πρώτη γραμμή, κατά την οποία χάσαμε δυστυχώς έναν σύντροφο. Κάνοντας ελιγμούς, τρέχαμε προς την κατεύθυνση των σφυριγμάτων. αλλά το χαρμόσυνο μήνυμα συνοδευόταν τώρα από την αναφορά της απώλειας ενός συντρόφου.
Ηρέμησε η κατάσταση και πήγαμε για άλλη μια φορά προς την κουζίνα του χωραφιού και τον αχυρώνα που επρόκειτο να μας βάλουν κατά τη διάρκεια της νύχτας των Χριστουγέννων. Μόλις φτάσαμε στην κουζίνα του χωραφιού, μας μοίρασαν επιπλέον ζεστό ρούμι, καθώς και χοιρινά παϊδάκια και μπιζέλια».