Πρόβες με τον νέο ντράμερ Simon Dawson ξεκινούν τις επόμενες εβδομάδες οι Iron Maiden. Κατά τη διάρκεια εμφάνισής του στο “Trunk Nation With Eddie Trunk” των SiriusXM, ο κιθαρίστας των IRON MAIDEN, Adrian Smith μίλησε για την επερχόμενη παγκόσμια περιοδεία του συγκροτήματος “Run For Your Lives”, η οποία έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 27 Μαΐου από τη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας.
Το ταξίδι θα σηματοδοτήσει το πρώτο των MAIDEN με τον νέο ντράμερ Simon Dawson, ο οποίος έπαιζε με τον συνιδρυτή του συγκροτήματος, Steve Harris, για τους BRITISH LION.Ερωτηθείς σχετικά με το τι μπορούν να περιμένουν οι θαυμαστές τους από την περιοδεία, ο Smith είπε: “Θα πρέπει να είναι υπέροχο. Ένα νέο setlist. Κάνουμε το καλύτερο μέρος των τριών ετών από το Future Past, επομένως είναι ένα εντελώς νέο σύνολο. Νομίζω ότι οι θαυμαστές θα το λατρέψουν απόλυτα. Και θα ξεκινήσουμε τις πρόβες σε μερικές εβδομάδες. Και δεν μπορώ να περιμένω, πραγματικά”.
«Μετά την πρώτη συναυλία, θα είναι σε όλο το διαδίκτυο», συνέχισε. “Όλοι θα μάθουν το setlist, όλοι θα μάθουν πώς μοιάζει, όλοι θα μάθουν τις μ…. που κάναμε. Έτσι είναι τώρα. Αλλά, ναι. Θα είναι ξεχωριστό, νομίζω.”
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του στο Musicians Institute τη Δευτέρα (21 Απριλίου) στο Hollywood στα πλαίσια του “MI Conversation Series”, ο Bruce Dickinson μίλησε για τον νέο ντράμερ των Iron Maiden, Simon Dawson…
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Dickinson ρωτήθηκε από τον παρουσιαστή, Ryan J. Downey, αν το συγκρότημα έχει ξεκινήσει πρόβες με τον Simon Dawson για την επερχόμενη περιοδεία, και απάντησε:
«Έχουμε ήδη κάνει μια πρόβα με τον Simon, στην τελευταία περιοδεία. Ο Simon ακολουθούσε τους British Lion, καθώς ο Steve έδινε συναυλίες. Αλλά στην ουσία ήταν ένα είδος ασφάλειας για εμάς, γιατί δεν ήμασταν σίγουροι – ελπίζαμε ότι ο Nicko θα μπορούσε να κάνει την περιοδεία, αλλά υπήρχαν στιγμές στη διάρκεια των συναυλιών όπου, όχι τόσο στα τύμπανα, αλλά σωματικά, η κατάστασή του μας ανησυχούσε. Ήμασταν, σε φάση, «Δεν θέλουμε να καταλήξει ο Nicko στο νοσοκομείο, και πρέπει να έχουμε εναλλακτική». Και ο Simon προτάθηκε από τον Steve, και όλοι είπαμε, «Ναι, αλλά πώς ξέρουμε ότι θα δουλέψει;»
Οπότε είπαμε στον Nicko, «κοίτα, στη μέση της περιοδείας, έχουμε μερικές μέρες στο Πόρτλαντ… Θα νοικιάσουμε έναν χώρο για πρόβες και θα δοκιμάσουμε τον Simon, απλά για να δούμε αν δουλεύει, για κάθε ενδεχόμενο». Κι έτσι κάναμε. Και μερικοί από εμάς ήμασταν επιφυλακτικοί, «δεν ξέρω πώς θα είναι αυτό, αλλά ΟΚ». Και ειλικρινά, εξεπλάγην ευχάριστα. Ήμουν, σε φάση, «Ουάου». Παίξαμε ολόκληρο το σετ χωρίς διακοπή. Και αυτός ο τύπος δεν είχε κάνει πρόβα με κανέναν. Απλά εμφανίστηκε στους Maiden. Παίξαμε ολόκληρο το σετ της περιοδείας στην οποία βρισκόμασταν εκείνη την περίοδο, και όλα ήταν εκεί. Σκέφτηκα, «Θεέ μου, θα μπορούσαμε να κάνουμε συναυλία απόψε αν χρειαζόταν. Απίστευτο»!
Και το απίστευτο ήταν πως, με τον Simon, όταν προτάθηκε – μετά την απόφαση του Nicko να αποσυρθεί από τις ζωντανές εμφανίσεις – να τον αντικαταστήσει, υπήρχαν κι άλλοι ντράμερ που θεωρούνταν υποψήφιοι. Ένας από τους λόγους που δεν επιλέξαμε αυτούς ήταν ότι, παρόλο που ήταν εξαιρετικοί ντράμερ, όλοι προσπαθούσαν να ακούγονται σαν τον Nicko. Και δεν μπορείς να αντικαταστήσεις τον Nicko. Δεν πρέπει καν να το προσπαθήσεις. Δεν θέλεις ένα αντίγραφο του Nicko. Θέλεις έναν ντράμερ που να παίζει το υλικό, αλλά με το δικό του στυλ. Και για να είμαι ειλικρινής, αν έκλεινα τα μάτια μου σε ορισμένες στιγμές της πρόβας, ήταν σαν να είχαμε ξανά τον ντράμερ των Iron Maiden Clive Burr στο συγκρότημα, γιατί βγάζει αυτό το αίσθημα.»
Ποιος ήταν ο Clive Burr
Στις 12 Μαρτίου έφυγε από την ζωή ο Βρετανός ντράμερ Clive Burr, πρώτος ντράμερ των Maiden.
Από την πρώτη στιγμή που ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη μουσική, η επιθυμία του ήταν να παίξει ντραμς. Ξεκίνησε παίζοντας σε pub με διάφορες μπάντες, παρά το γεγονός ότι δεν είχε καν τη νόμιμη ηλικία για να παρευρίσκεται σε ανάλογους χώρους. Η καριέρα του ξεκίνησε απ’ τους Samson, στους οποίους εντάχθηκε ένα χρόνο μετά την ίδρυσή τους και αποχώρησε το 1978. Μετά από μερικούς μήνες, έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Dennis Stratton, ο οποίος του είπε πως οι Iron Maiden, έψαχναν για νέο ντράμερ. Έτσι ο Steve Harris με τον Rod Smallwood, πήγαν να τον δουν στο μαγαζί που έπαιζε τότε και λίγες μέρες μετά επικοινώνησαν μαζί του, ζητώντας του να πάει σε πρόβα με την μπάντα. Ο Burr, έπαιξε στους τρεις πρώτους δίσκους των Maiden, “Iron Maiden”, “Killers” και “The Number of the beast”, ώσπου τελικά αποχώρησε το 1982. Τα αίτια της φυγής του, αποδίδονται στο βαρύ πρόγραμμα περιοδειών του συγκροτήματος και κάποια προσωπικά προβλήματα του μουσικού, ο ίδιος όμως, έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, το 2002, πως η απόφαση ανήκε στον Harris και πως εκείνος απλά τη δέχτηκε. Λέγεται πως συγκεκριμένα, στο μέσο της περιοδείας για το “Number of the Beast”, o ντράμερ έφυγε ώστε να παραστεί στην κηδεία του πατέρα του, αφήνοντας στη θέση του τον Nicko McBrain των Γάλλων Trust, ως προσωρινό του αντικαταστάτη. Όταν επέστρεψε, παρατήρησε αλλαγή στη συμπεριφορά ορισμένων από των συνεργατών του στους Maiden και πως τελικά, ανεπίσημα απορρίφθηκε. Την αποχώρησή του, διαδέχτηκε το τηλεφώνημα των Trust που του πρότειναν να πάει στο Παρίσι για πρόβες, κάτι που έγινε και οδήγησε τελικά, στη σύντομη παραμονή του στο συγκρότημα. Συνέχισε και πάλι για μικρό διάστημα στους Alcatrazz και μερικούς μήνες μετά, συνεργάστηκε με τον παλιό του φίλο, Paul Di’Anno για το project, Gongmagog, που περιλάμβανε ακόμη τον Janick Gers. Αν και οι προσδοκίες ήταν μεγάλες, μετά το πρώτο τους EP, αντιμετώπισαν μια χλιαρή υποστήριξη από τη διοίκηση και τη δισκογραφική τους, που δεν τους επέτρεψε να έχουν την απαιτούμενη επιτυχία.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, συμμετείχε σε ένα άλλο project, αυτό του Dee Snider, τους Desperado, στους οποίους όμως δεν επενδύθηκαν αρκετά χρήματα, ενώ η δισκογραφική, αποφάσισε ξαφνικά να σταματήσει να αναλαμβάνει την παραγωγή άλμπουμ από ροκ μπάντες. Στα 90’s έπαιξε επίσης στα βρετανικά συγκροτήματα, Elixir και Praying Mantis, αλλά δεν έγινε σταθερό μέλος σε κάποιο. Προς το τέλος της ίδιας δεκαετίας, είχε την ατυχία να διαγνωστεί με ανίατη, προοδευτικής μορφής σκλήρυνση κατά πλάκας. Η θεραπεία για την ασθένεια του τον άφησε με σοβαρά χρέη και οι Iron Maiden, οργάνωσαν μια σειρά από φιλανθρωπικές συναυλίες, και αναμείχθηκαν στην ίδρυση του “Clive Burr MS Trust Fund”.
Ο μουσικός τα τελευταία χρόνια ήταν αναγκασμένος να χρησιμοποιεί αναπηρική καρέκλα, ενώ με αφορμή την αρρώστια του, είχε ιδρυθεί και η φιλανθρωπική οργάνωση “Clive Aid”, που έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση, τη συγκέντρωση κονδυλίων και προγράμματα τα οποία περιλαμβάνουν ροκ εκδηλώσεις, για διάφορες μορφές καρκίνου και σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Στις 12 Μαρτίου 2013 ο Clive Burr έφυγε απο τη ζωή έχοντας όπως αναφέραμε σοβαρά προβλήματα υγείας πολλά χρόνια μετά τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του στο σπίτι.