Πάμπολλα είναι τα βιβλία που έχουν γραφεί και εκδοθεί για την Εθνοκοινωνική Γερμανία, στα οποία αναλύεται η δομή του κρατικού οικοδομήματος. Είναι γεγονός ότι η περίοδος εκείνη συνεχίζει να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των ερευνητών και των ιστοριοδιφών, όπως επίσης ότι υπάρχουν πολλά συγγράμματα τα οποία παραμένουν αμετάφραστα, αδημοσίευτα και εν τούτοις άγνωστα στο ευρύ κοινό. Ένα από αυτά είναι και το παρόν πόνημα του Φρειδερίκου Σμιτ, παλαιού στελέχους του Εθνοκοινωνικού Κόμματος των Γερμανών Αγροτών.
Οι λόγοι που προβήκαμε στην έκδοσή του είναι γιατί μέσα από τις σελίδες του ο αναγνώστης θα πληροφορηθεί, από πρωτογενείς πηγές, την γνώμη των Γερμανών της εποχής και για το τι υποστήριζαν για το Κράτος και την Ιδεολογία τους, αλλά και ποιοι ήταν οι οραματισμοί και τα σχέδιά τους για μετά τον πόλεμο.
Επίσης θα πληροφορηθεί για τις κοινωνικοπολιτικές ζυμώσεις και τις συγκρούσεις που έλαβαν χώρα στην Γερμανία μέχρι την εδραίωση του καθεστώτος.
Ο αναγνώστης έχει να ευκαιρία να μελετήσει από πρωτογενή πηγή, και αυτό είναι το σημαντικό, την άποψη που εξέφραζαν οι Γερμανοί Εθνοκοινωνιστές για το «Βασίλειον». Επίσης μέσα από το πόνημα του Φρειδερίκου Σμιτ φανερώνεται το στίγμα της πολιτικής κατεύθυνσης της Γερμανίας της εποχής εκείνης, πέρα από τις στρεβλώσεις και την μεροληψία των νικητών του πολέμου.
Η μετάφραση του πρωτότυπου κειμένου έγινε στην αρχαία γλώσσα, την κοινή ελληνιστική, και στο δεύτερο μέρος υπάρχει η απόδοσή του στην νέα ελληνική (απλή καθαρεύουσα).
Ο λόγος του εγχειρήματος αυτού είναι να διαπιστώσει ο αναγνώστης ότι η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι απολύτως κατανοητή από όλους και δεν είναι μία «νεκρή γλώσσα» όπως προσπαθούν να μας πείσουν εδώ και δεκαετίες, όπως επίσης γιατί με την χρήση της συγκεκριμένης γλώσσας αποδίδονται πιστότερα στον αναγνώστη τα υψηλά νοήματα που εμπεριέχονται στις σελίδες του παρόντος πονήματος.
Καλή ανάγνωση.
παραγγείλτε τώρα το βιβλίο από το e shop της Λόγχης
ο πρόλογος του μεταφραστή:
Πάμπολλα εἶναι μεταπολεμικῶς τὰ περὶ Ἐθνοκοινωνικῆς Γερμανίας ἐκδοθέντα βιβλία. Βιβλία τὰ ὁποῖα βρίθουσιν ἀναλύσεων τῆς δομῆς τοῦ κρατικοῦ οἰκοδομήματος τῶν Ἐθνοκοινωνιστῶν. Εἶναι γεγονὸς πὼς ἡ περίοδος ἐκείνη ἐξακολουθεῖ νὰ συγκεντρώνῃ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν ἐρευνητῶν καὶ ἱστοριοδιφῶν. Ποία εἶναι ὅμως ἡ γνώμη τῶν ἰδίων τῶν Γερμανῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης; Τὶ ὑπεστήριζαν περὶ Κράτους καὶ Ἰδεολογίας τὼν;
Ὑπάρχει ἕν πλῆθος συγγραμμάτων ἄγνωστα εἰς τὸ εὐρὺ κοινόν, παραμένον ἀμετάφραστον καὶ ἀδημοσίευτον. Ἕν έξ αὐτῶν εἶναι καὶ τὸ παρὸν πόνημα. Ἔργον τοῦ Φρειδερίκου Σμὶτ*, παλαιοῦ στελέχους τοῦ Ἐθνοκοινωνικοῦ Κόμματος τῶν Γερμανῶν Ἐργατῶν.
Τὸ «Βασίλειον ὡς καθῆκον» εἶναι ἡ βραχεία ἐξιστόρισις τῶν ἐνδογερμανικῶν κοινονικοπολιτικῶν ζυμώσεων καὶ των συγκρούσεων που ἔλαβαν χώραν ἕως τὴν ἑδραίωσιν τοῦ Καθεστώτος.
Ἡ «κληρονομία» τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου καὶ ἡ σχέσις ποὺ ὠκοδομήθη μεταξὺ Γερμανίας καὶ νικητῶν κρατῶν.
Ἡ ἐπεξήγησις τοῦ προορισμοῦ τοῦ «Ῥάϊχ», τὸ Πολίτευμα καὶ οἱ ὁραματισμοὶ διὰ τὰ μετὰ τὸν πόλεμον.
Πόθεν ἡ δημιουργία τοὺ, ποία ἡ ἀποστολὴ καὶ ἡ θέσις τῆς κρατικῆς ἐκείνης ὀντότητος ἐν Εὐρώπη καὶ ἐν ὑφηλίῳ;
Ποία ἡ ὁλοκλήρωσίς του ὡς οἴκου τῶν Γερμανῶν ἁπάντων καὶ ποῖον τὸ πεπρωμένον τοὺ;
Μέσῳ τοῦ ἐν λόγῳ βιβλίου ὁ ἀναγνώστης ἔχει τὴν εὐκαιρίαν νὰ μελετήσῃ ἐκ πρωτεγενοῦς πηγῆς τὴν ἄποψιν ποὺ ἐξέφραζαν οἱ Γερμανοὶ Ἐθνοκοινωνισταὶ διὰ τὸ «Βασίλειον» καὶ μάλιστα μεσούντος τοῦ πολέμου. Δημοσιεύοντας τὸ βιβλίον τοῦτο τοῦ Φρειδερίκου Σμίτ φανερώνεται τὸ στίγμα τῆς πολιτικῆς κατευθύνσεως τῆς Γερμανίας τοῦ καιροῦ ἐκείνου δίχως τὰς στρεβλώσεις καὶ μεροληψίας τῶν νικητῶν τοῦ πολέμου.
Διατὶ ὅμως ἀρχαίοελληνιστὶ; Διότι ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἀκρίβεια ἐκφράσεως τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσης -ποὺ ἔχει ἐν πολλοῖς ἀπολεσθῇ σήμερον- ἁρμόζει ἀπολύτως εἰς ἕν κατ’ ἐξοχήν πολιτικὸν κείμενον ὅπως εἶναι τὸ παρὸν σύγγραμμα. Σὺν τοῖς ἄλλοις ἡ ὑπεράσπισις καὶ προώθησις τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης δύναται νὰ πραγματοποιηθῇ μόνον μέσῳ τῆς καθημερινῆς χρήσεώς της.
Ἡ ἀπόδοσις τοῦ κειμένου εἶναι εἰς ἀρχαίαν (ἑλληνιστικὴν κοινήν) γλῶσσαν καὶ μὲ τὸ ἀντίστοιχον κείμενον ποὺ τὸ συνοδεύει μετεφρασμένον εἰς νέαν ἑλληνικὴν (καθαρεύουσα) ἀποδεικνύεται πὼς μετά ὀρθῆς προσεγγίσεως ἡ ἑλληνική εἶναι πλήρως κατανοητή καὶ συνεπῶς μία καθομιλουμένη γλῶσσα.