Είμαστε λίγες μέρες πριν τις εθνικές εκλογές, έχουμε τους Τούρκους με τον χαβά τους και όλα αυτά μέσα στο καλοκαίρι κατά το οποίο η χαζή ελληνική πραγματικότητα θέλει τα πάντα να υπολειτουργούν.
Εν μέσω οικονομικής αστάθειας, το ελληνόφωνο ανθυποκρατίδιο πρέπει να διεξαγάγει εθνικές εκλογές και να διαχειριστεί τη προκλητικότητα των “φίλων και γειτόνων” Τούρκων, των οποίων οι ορέξεις δεν γνωρίζουν από εποχές ή εκλογικές διαδικασίες.
Για την οικονομία δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Η κυβέρνηση μιλά για «φως στο τούνελ», η αντιπολίτευση για την επερχόμενη έξοδο από το τούνελ και εμείς οι πολίτες απορούμε για το αν είμαστε σε τούνελ ή στον πυθμένα του Ατλαντικού ωκεανού.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι αδύναμες. Όχι επειδή πλέον δεν μπορούν να είναι καν αυτοδύναμες, αλλά επειδή η ισχύς μιας κυβέρνησης που εκφράζεται με θέσεις και πράξεις, στις μέρες μας έχουμε μόνο διαβήματα.
Ενώ οι Τούρκοι συνεχίζουν να μας προκαλούν με κάθε τρόπο, οι πολιτικοί μας απαντούν με τον μόνο τρόπο που ξέρουν. Ανούσιες αναφορές στο Διεθνές Δίκαιο και με απειλές για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Τούρκος όμως δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Ο Τούρκος κάνει χρόνια ό,τι θέλει στο Αιγαίο. Βλέπει ότι η αναποφασιστικότητα των Ελλήνων πολιτών είναι μόνιμη. Έτσι κάνει με τους “παράτυπους”, έτσι κάνει με τη Κύπρο, έτσι έκανε με τα Ίμια.
Το γαλάζιο του Αιγαίου γκριζάρετε χάριν μιας καλής γειτονίας που μόνο οι πολιτικοί μας επικαλούνται.
Γκρίζο στα Ίμια και ένας Θεός ξέρει τι θα γίνει στο Αιγαίο και στη Κύπρο.
Το ότι οι πολιτικοί επικαλούνται τις συμμαχίες μας είναι ένα αστείο και μάλιστα κακόγουστο. Συμμαχίες είχαμε και το 1974 στη Κύπρο και το 1996 στα Ίμια. Συμμαχίες έχουμε και σήμερα.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Κανείς ξένος δεν θα πολεμήσει για εμάς. Ό,τι κάνουμε θα το κάνουμε μόνοι μας!
Καλές οι αναλύσεις που θέλουν άλλους να μας στηρίζουν με χίλια πλοία ή ό,τι άλλο, αλλά δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε αυτές.
Η χώρα μας περιβάλλεται από χώρες που μόνο φιλικές προς εμάς δεν είναι. Μάλιστα, πλέον υπάρχουν και κάποιοι άλλοι πληθυσμοί εντός της χώρας, που μας κάνουν να ανησυχούμε.
Μας λένε να μη δραματοποιούμε τη κατάσταση με τους Τούρκους. Δεν δραματοποιούμε τίποτα. Ξέρουμε τους Τούρκους και ξέρουμε τι είναι αυτό που καταλαβαίνουν.
Το κράτος μπορεί να χρεωκόπησε, εμείς όμως είμαστε γεμάτοι φρόνημα και πίστη. Η οργή για τη Μακεδονία δεν έχει κοπάσει. Είμαστε καζάνι που βράζει και κακώς δεν μας υπολογίζουν όσο θα έπρεπε.
Ας μη ξεχνάμε τα λόγια του Βοναπάρτη: “Το ισχυρότερο όπλο είναι ένας θυμωμένος στρατιώτης”.
Μιχάλης Τάντης