Η βιομηχανία του αθλητισμού και του θεάματος αποτελεί έναν προνομιακό χώρο για να προωθούνται τα πρότυπα της νέας τάξης πραγμάτων με όχημα τη λεγόμενη «πολιτική ορθότητα». Προβάλλεται και καλλιεργείται μέσω αυτών ό,τι έρχεται σε αντίθεση με την ίδια τη φύση του ανθρώπου, αλλά και με τους βασικούς κανόνες αυτοσυντήρησης και επιβίωσης μιας ανθρώπινης κοινότητας.
Οι επιδιώξεις αυτού του συστήματος διαμόρφωσης της κοινής γνώμης δεν περιορίζονται απλά στην δαιμονοποίηση οποιασδήποτε άποψης υπερασπίζεται πράγματα αυτονόητα (λ.χ. τη δυνατότητα αναπαραγωγής και διαιώνισης του ανθρώπου), αλλά και στην διαστρέβλωση βασικών εννοιών και αντιλήψεων που, εκτός από προστατευτικές της ίδιας της ύπαρξης της ανθρωπότητας, οδήγησαν στην ανέλιξη και πρόοδό της.
Αποφεύγοντας την συνωμοσιολογία, που συνήθως χρησιμοποιείται προκειμένου να απαξιώσει και να γελοιοποιήσει τη συζήτηση περί υπαρκτών συνωμοσιών, θα πρέπει να ανιχνεύουμε και να είμαστε επιφυλακτικοί σε όσα μας σερβίρονται όχι απλά ως ειδήσεις, αλλά ως πρότυπα συμπεριφοράς και διαβίωσης. Η αμφισβήτηση, από κεντρικό σύνθημα του αντιεξουσιαστικού χώρου («αντισταθείτε ως και σε μένα που σας ιστορώ», έγραφε ο Μιχ. Κατσαρός) έφτασε να υποκαταστήσει την εξουσία, να επιβληθεί και να αποτελεί πλέον την «εξουσία της αμφισβήτησης», ουσιαστικά αυτοαναιρούμενη και αυτοκαταστροφική, αφού πια από τη θέση αυτή καλεί σε αντίσταση και αμφισβήτηση της ίδιας της ύπαρξής της.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θα ήταν χρήσιμο να δούμε πώς χρησιμοποιείται και προβάλλεται ο θεσμός της οικογένειας σύμφωνα με την πολιτική ορθότητα. «Οικογένεια», λ.χ., θεωρείται και αυτή που αποτελείται από δύο (ή και περισσότερα!) ομόφυλα άτομα, που θα μπορούν μάλιστα να έχουν υιοθετήσει και κάποιο παιδί, ώστε να μπορούν να το μεγαλώσουν και να το διαπαιδαγωγήσουν σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις. «Οικογένεια» θεωρείται ακόμη το σύνολο των ατόμων του εργασιακού χώρου, ιδιαίτερα μάλιστα όταν το εξειδικευμένο αντικείμενο εργασίας απαιτεί ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο που βάζει σε δεύτερη μοίρα τη φυσική οικογένεια (το παράδειγμα των πρωταγωνιστών της τηλεοπτικής σειράς «The Criminal Minds» είναι χαρακτηριστικό). «Οικογένεια» θεωρείται και το πολυμορφικό μοντέλο «φαμίλιας» του ζεύγους Μπραντ Πιτ και Αντζελίνας Τζολί.
Θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε δεκάδες άλλες περιπτώσεις αναλόγων προτύπων «οικογενειών», αλλά πρωτίστως θα πρέπει να σκεφτούμε τι εννοούσαν οι πρόγονοί μας όταν συνέθεσαν τη λέξη «οικογένεια» (οίκος + γένος) προκειμένου να αποτυπώσουν την έννοια αλλά και την ίδια τη φιλοσοφία ζωής για τη διαιώνισή της. Διότι η ελληνική γλώσσα, όπως και άλλες εξελιγμένες ανθρώπινες γλώσσες, δεν είναι απλά ένα εργαλείο συνεννόησης. Είναι πρωτίστως ένα μέσο κωδικοποίησης της κοσμοαντίληψης του δημιουργού έθνους της. Πάνω σε αυτήν την αντίληψη δομήθηκαν οι σύγχρονες προοδευμένες κοινωνίες, με τις όποιες ατέλειες και ελαττώματά τους. Αυτές οι ατέλειες και τα ελαττώματα χρησιμοποιούνται σήμερα από τους «εξουσιαστές της αμφισβήτησης» για την αποδόμηση αυτού του μοντέλου.
Πρόσφατα «απόλαυσα» οικογενειακώς την ταινία «Captain Marvel», όπου η διαπλανητική μάχη μεταξύ εξωγήινων φυλών έχει μια ιδιαιτερότητα που κάθε άλλο παρά τυχαία μπορεί να χαρακτηριστεί. Οι «κακοί» της ιστορίας είναι οι ανθρωπόμορφοι Κρι, ενώ οι «καλοί» είναι οι τερατόμορφοι Σκρουλ. Η προσπάθεια που γίνεται για την αποδοχή της «διαφορετικότητας» είναι δεδομένη. Περισσότερο σαφές γίνεται αυτό τη στιγμή που η «κατάθεση ψυχής» του ηγέτη των Σκρουλ (που φέρει μάλιστα το όνομα του μυθικού Τάλω, προφανώς ως αντιστοίχιση του υπερασπιστή και φύλακα των αξιών που η ανθρωπότητα έχασε!), ο οποίος εκφράζει την αγωνία του να βρεθεί με όλους τους διασκορπισμένους ανά τον κόσμο εναπομείναντες του είδους του, ώστε να ενωθούν και να δημιουργήσουν τη δική τους πατρίδα που οι «κακοί» τους στέρησαν! Οποιαδήποτε αντιστοίχιση με πρόσωπα και καταστάσεις της εποχής μας είναι εντελώς συμπτωματική, όπως θα έγραφαν σε κάποια ταινία, αν ήθελαν να αποφύγουν τις συνέπειες του Νόμου…
Γιάννης Κουριαννίδης
Επικεφαλής δημοτικής παράταξης
«Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική»