Το μέρος μαγικό και ήσυχο, κάπου στην περιοχή Αix en provence της Νοτίου Γαλλίας. Ένα σπίτι παλιό και μεγάλο, μέσα στα πλατάνια και χαμένο στην εξοχή αρκετά απομονωμένο.
Εκεί κάποτε, από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και μετά, μαζευόταν κάποιοι Γάλλοι διανοούμενοι του φασισμού, όπου συζητούσαν για την Ευρώπη. Από εκεί πήγαινε συχνά ο Jean Mabir, ο Dominique Venner και άλλοι ακτιβιστές της ομάδας GRECE, που ιδεολογικά ανήκε στην λεγόμενη Nouvelle Droite.
Εκεί φιλοξενήθηκαν και Γάλλοι που έλαβαν μέρος στην απελευθέρωση της Αλγερίας αλλά και κάποιοι στρατιώτες των SS. Ένα μέρος που συντηρούν παλαιοί Γάλλοι συναγωνιστές. Εκεί ακριβώς έλαβε χώρα για ακόμη μια φορά το τριήμερο της μεταπολιτικής ομάδας του Συναγωνιστή Gabrielle Adinolfi, με την ονομασία «lanzichenecchi» και με σύμβολο το ελληνικ
ό γράμμα «λ».
Με βάση το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, το στήριγμα της Ευρώπης, ξαναμαζευτήκαμε να περάσουμε ένα τριήμερο με συζητήσεις, αναλύσεις, προτάσεις για το ζοφερό ευρωπαϊκό μέλλον αλλά και να χαλαρώσουμε με διάφορα μεσαιωνικά παιχνίδια αλλά και… μοντέρνα.
Άτομα που ανήκουν στον ευρύτερο εθνικιστικό χώρο από διάφορες χώρες της ηπείρου μας, βρεθήκαμε και αναλύσαμε σε στρογγυλή τράπεζα, τις σκέψεις μας. Προδομένοι από κόμματα που τελικά απέδειξαν καθαρά ποιον στόχο είχαν, με τρανό παράδειγμα την τραγική ελληνική πραγματικότητα, μπορέσαμε να μιλήσουμε μακριά από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την σημερινή κατάσταση.
Εξηγήσαμε την διαφορά των εθνικιστικών, ριζοσπαστικών και λαϊκιστικών κομμάτων, αφού κάποιοι από τους συναγωνιστές είχαν εμπειρία από τέτοια, επικεντρωθήκαμε σε κάποιες σκέψεις για την Ευρώπη συνολικά αλλά και ειδικότερα. Το μεγάλο ερώτημα ήταν και θα είναι πως μπορούμε να συνεργαστούμε, για τον κοινό σκοπό: για την Εθνική Ευρωπαϊκή Επανάσταση.
Έδαφος υπάρχει, δουλειά χρειάζεται
Το μόνο σίγουρο που όλοι συμφωνήσαμε είναι με την διάπλαση, με την ιδεολογική διάπλαση που σε συνδυασμό με την ιστορία μας, πρέπει να μεταδώσουμε ο ένας στον άλλον τα πάντα για να διαδώσουμε το πνεύμα μας και σε άλλους. Σημαντικό κομμάτι αποτελεί και η επικοινωνία, όπως τόνισε ο Αντινόλφι. Εκεί πάσχουμε και το έχουμε ζήσει όλοι μας. Η επικοινωνία του οποιοδήποτε ηγέτη με τους υπόλοιπους, πληροφορίες που πρέπει να γυρίζουν και να εξακριβώνονται, αλλά και να αναλύονται.
Τέλος με την ολοκλήρωση η οποία θα πραγματοποιηθεί με διάφορες συναντήσεις και ραντεβού σε μέρη της Ευρώπης. Όλα αυτά δεν είναι ο σκοπός αλλά η αρχή. Χρειάζεται δουλειά από ανθρώπους που καταλαβαίνουν και ακούν.
Υπάρχει έδαφος για κάτι θετικό, τουλάχιστον να μπορέσουμε να κρατήσουμε ζωντανό το Ευρωπαϊκό πνεύμα, ο καθένας με τα ιδεώδη της Πατρίδος του, διότι η Ευρώπη μας έχει πεθάνει σε όλα τα επίπεδα και έχουν διαλύσει κάθε κρίκο που μας συνδέει με την ιστορία μας και τα ιδανικά μας. Άρα εμείς θα είμαστε οι λίγοι εκλεκτοί που θα μπορέσουμε με την απαραίτητη προετοιμασία να μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές αυτό το πνεύμα που ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον, αποτελέσει την βάση για την αναγέννηση της Ευρώπης των Εθνών!
Κωνσταντίνος Μποβιάτσος