Οι αριστεροί ονειρεύονταν πολλές δεκαετίες τη προδοσία της ιερής Μακεδονίας μας. Τι και αν έχασαν σε στρατιωτικό επίπεδο, τι και αν εξορίστηκαν, έφτασε η στιγμή που πανηγύρισαν. Θα σταματήσουμε ή θα απελπιστούμε εμείς; Όχι βέβαια! Πανηγυρίζουν που ολοκλήρωσαν το έργο του ΕΑΜ. Θα γιορτάσουμε όταν ολοκληρώσουμε το έργο του Μελά! Η εποχή που ζούμε είναι ιστορική και δεν χωράνε ρητορικές καλαισθησίες.
Η Μακεδονία προδόθηκε. Την πρόδωσαν οι αριστεροί με την συνενοχή σχεδόν του συνόλου του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Αν και ζούμε σε καθεστώς αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, η βούληση των πολιτών δεν έγινε αποδεκτή από τους πολιτικούς, που κατά τα λοιπά δηλώνουν εντολοδόχοι του λαού. Τι και αν υπήρξε λαϊκός ξεσηκωμός, τι και αν πολλοί ζητούσαν δημοψήφισμα, οι αριστεροί δεν υπολόγισαν κανέναν.
Οι πολίτες από την άλλη, έχουν ευθύνη; Ασφαλώς και έχουν και μάλιστα μεγάλη και σοβαρή. Ψήφισαν με μόνο γνώμονα το σκίσιμο των μνημονίων. Δεν υπολόγισαν τίποτα άλλο. Ψήφισαν ως κοπάδι, ως μάζα, ως αγέλη. Δεν υπολόγισαν ότι οι αριστεροί πρεσβεύουν διεθνιστικές ιδέες. Δεν υπολόγισαν ότι δεν τους ενδιαφέρει η αριστεία, η θρησκεία, η πατρίδα, το παρελθόν αλλά ούτε και το μέλλον του έθνους. Μετά από τα μνημόνια της αριστεράς, τη λαθρομετανάστευση, την εγκληματικότητα, ήταν η Μακεδονία που έβγαλε τους Έλληνες στους δρόμους. Συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, δηλώσεις και εκδηλώσεις, σχολεία υπό κατάληψη και όλα όσα χαρακτηρίζουν την απαρχή ενός εθνικού – λαϊκού ξεσηκωμού συνέβησαν, και καλώς συνέβησαν.
Όμως, κάπου το έχασαν. Ως θύματα της μεταπολιτευτικής προπαγάνδας οι συμπολίτες μας, με τις γαλανόλευκες στα χέρια, χλεύασαν μερικές στιγμές τον εθνικισμό. Οι αριστεροί και όσοι δεν τους εμπόδισαν, στο απυρόβλητο για ακόμη μια φορά.
Δεν είναι οι εθνικιστές που πρόδωσαν, αλλά οι πολιτικοί. Οι εθνικιστές ήταν στους δρόμους. Ήταν εκεί και χόρτασαν και εκείνοι από τα ληγμένα δακρυγόνα της αριστεράς. Οι αριστεροί είχαν την επιθυμία να προδώσουν και τα κατάφεραν. Η προδοσία τους όμως έχει γίνει κίνητρο για εμάς και τα κίνητρα είναι ισχυρότερα των επιθυμιών. Πρέπει οι συμπολίτες μας να καταλάβουν ότι δεν είμαστε εμείς οι εχθροί τους, ότι είμαστε εκείνοι που εκφράζουμε όλα όσα μάλλον φοβούνται να παραδεχτούν.
Ο εθνικισμός είναι ιδεολογία, είναι τρόπος ζωής, αλλά όχι νοοτροπία. Αυτό θα γίνει ξεκάθαρο. Τέλος κάτι πολύ σημαντικό: «Κόκκινος φασισμός» που έλεγαν στα συλλαλητήρια, δεν υπάρχει. Κομμουνισμός υπάρχει.
Μιχάλης Τάντης