Δημοσκόπηση της εταιρείας Ipsos αποκάλυψε ότι το 70% των Γάλλων πιστεύει ότι η Γαλλία γίνεται όλο και πιο βίαιη και πιο «άγρια». Η δημοσκόπηση σημείωσε ότι όταν τα αποτελέσματα αναλύονται με βάση τη πολιτική προτίμηση, οι υποστηρικτές του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν συμφωνούν περισσότερο (85%), ακολουθούμενοι από τους οπαδούς του Rassemblement National (RN) στο (83%). Στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος, μόλις το 47 % των υποστηρικτών της ακροαριστερής La France Insoumise (FI) συμφωνεί ότι η κατάσταση εκτραχύνεται στη γαλλική κοινωνία.
Η αρχηγός του Rassemblement National, Marine Le Pen σε ομιλία της πριν λίγες μέρες στη πόλη Fréjusin επικαλέστηκε ξανά τα προβλήματα της ανομίας αναφέροντας ότι η αυξανόμενη βία είναι «συνέπεια της άναρχης και ανεξέλεγκτης μετανάστευσης που επιβλήθηκε στους Γάλλους για δεκαετίες». Προσθέτοντας ότι «αυτή η βία έχει βλαστήσει από μια πολυπολιτισμική κοινωνία που επίσης επιβλήθηκε στους Γάλλους».
Σύμφωνα με τον Γάλλο καθηγητή Εγκληματολογίας Alain Bauer, ο αριθμός των ανθρωποκτονιών και των αποπειραθών ανθρωποκτονιών στη Γαλλία το 2019 ήταν ο υψηλότερος στην πρόσφατη ιστορία. «Πριν από δέκα χρόνια οι εγκληματικές οργανώσεις φοβόντουσαν τις υπηρεσίες ασφαλείας στη Γαλλία. Σήμερα, τολμούν να τις αψηφήσουν. Αλλά αυτή η κατάρρευση δεν είναι η πιο ανησυχητική. Είναι η ανικανότητα να αντιμετωπίσουμε τη συνήθη, καθημερινή και επαναλαμβανόμενη βία».
Αποτέλεσμα της αγανάκτησης των πολιτών είναι οι κάτοικοι στις λεγόμενες ευάλωτες γειτονιές των γαλλικών πόλεων να οργανώνονται για να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση να δράσει ενάντια στη βία και την αναρχία από τα κατά τόπους «παιδιά». Γνωστοί στην Ελλάδα ως μπαχαλάκηδες, γνωστοί άγνωστοι, αντιεξουσιαστές και πλέον ως «υπερδραστήριοι μετανάστες». Συλλογικότητες κατοίκων έχουν συσταθεί σε αρκετές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Μασσαλίας, όπου μία τέτοια συλλογικότητα πήγε την κυβέρνηση στο διοικητικό δικαστήριο για την αδράνεια της στην αντιμετώπιση των τοπικών παραβατών και κέρδισε τουλάχιστον μια οικονομική αποζημίωση για αποκατάσταση των ζημιών.
Αν όπως στην Ελλάδα το κράτος για να μη στενοχωρήσει την αριστερά και τις ΜΚΟ δεν θέλει να λάβει μέτρα για τη προστασία της καθημερινότητας και της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών τουλάχιστον να πληρώνει για την αποκατάσταση των ζημιών που αφήνει να προκαλούνται.
Μετάφραση/Σύνταξη Εξωτερικού Δελτίου
Κωνσταντίνος Δημητρίου