
γράφει ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος
Η συνάντηση με το λιοντάρι της Γέφυρας του Λονδίνου, ήταν κάτι το μοναδικό σαν εμπειρία. Να έχεις μπροστά έναν ήρωα, δεν συμβαίνει κάθε μέρα και πολύ περισσότερο αν είναι και Millwall.
H ιστορία του Roy Lerner ενός οπαδού, όπου το πρωί της 3 Ιουνίου το 2017 αντιμετώπισε τους ισλαμιστές τρομοκράτες με γυμνά χέρια, είναι απίστευτη. Την ημέρα της επίθεσης, στη κεντρική περιοχή και γεμάτη τουρίστες Lonon Bridge, αυτός βρισκόταν στην παμπ Black & Blue Restaurant, όταν ισλαμιστές επιτιθέμενοι άρχισαν να χτυπάνε περαστικούς.
Ήδη είχαν τραυματίσει και σκοτώσει κάποιους έξω στον δρόμο, χρησιμοποιώντας μεγάλα χατζάρια.
Η σύγκρουση
Ξαφνικά εισβάλουν με μίσος και μέσα στην συγκεκριμένη παμπ που ήταν γεμάτη κόσμο. Οι κραυγές τους «αυτό είναι για τον Αλλάχ, Ζήτω το Ισλάμ! Ισλάμ!” σε συνδυασμό με την αποκρουστική τους εμφάνιση και με τα ματωμένα σπαθιά στα χέρια, δεν άφηναν και τις καλύτερες εντυπωσεις στον οποιονδήποτε.
Αλλά ο Roy δεν ήταν ο οποιοσδήποτε. Χούλιγκαν παλιάς κοπής, ανήκε στην μερίδα των πιο σκληρών χούλιγκανς της Αγγλίας, αυτών της τρομερής Millwall. Αντί να ακολουθήσει λοιπον τις οδηγίες της αγγλικής αστυνομίας (αντιδράσεις του κοινού σε περίπτωση που δεχθούν επίθεση), δηλαδή να φύγει και να κρυφτεί, αποφάσισε να πάει με γυμνά χέρια εναντίον τριών οπλισμένων τρομοκρατών.
Η αφήγηση του είναι συγκλονιστική και σε χτυπά βαθιά μέσα στην καρδιά…Τον άκουγα καθισμένοι μαζί σε μια παμπ δίπλα στο αγαπημένο του The Den το γήπεδο της Millwall : «Ήταν οπλισμένοι με μακριά μαχαίρια και ξαφνικά άρχισαν να φωνάζουν κάτι για τον Αλλάχ και να λένε Ισλάμ, Ισλάμ. Και εγώ τότε, σαν ηλίθιος, τους φώναξα σκεπτόμενος ότι αυτοί οι βλαμμένοι άξιζαν ένα καλό μάθημα. Έκανα μερικά βήματα προς την κατεύθυνση τους τρέχοντας και ούρλιαξα: FUCK YOU, είμαι από το Millwall, οπότε και συγκρουστήκαμε».
Η συνέχεια αναμενόμενη αφού και οι τρεις βαριά οπλισμένοι χτυπούν ανελέητα τον Άγγλο όπου και πέφτει αιμόφυρτος αλλά ζωντανός. Ταυτόχρονα όλο αυτό το σκηνικό ήταν αρκετό να δώσει την ευκαιρία σε αρκετό κόσμο να βγει πανικόβλητος από την παμπ και να σωθεί. Ο Roy υπέστη σοβαρά τραύματα, τραύματα στα χέρια, στο στήθος και στο κεφάλι, με πάνω από 100 ράμματα αλλά ευτυχώς “The Lion of London Bridge”, έζησε.

Η Αγγλία βοά…
Μεγάλο αντίκτυπο είχε και σε όλη την Αγγλία. Οπαδοί όλων των ομάδων, ακόμη και εχθρών, τον έχρισαν επίτιμο μέλος και ότι θα μπορούσε να πάει σε όποιο γήπεδο ήθελε δωρεάν και φυσικά μπύρες άφθονες δωρεάν και αυτές.
Σκεφτείτε ότι μιλάμε για έναν χούλιγκαν της Millwall ίσως την πιο μισητή ομάδα στην Αγγλία χωρίς …φίλους. Γνωστό άλλωστε και το μοτο των τρομερών οπαδών της από την δεκαετία του 1970: «No one likes us but we dont care» (Σε κανέναν δεν αρέσουμε αλλά σκασίλα μας). Μάλιστα δυο γεγονότα που μου διηγήθηκε με εντυπωσίασαν. Το πρώτο αφορά την Leeds που βρίσκεται στην κορυφή της μακριάς μαύρης λίστας των εχθρών. Τον κάλεσαν σε σουίτα παρακαλώ και με εισιτήριο διαρκείας για όποτε θέλει.
Και το δεύτερο αφορά τους οπαδούς της Bristol City, οι οποίοι για λόγους τιμής και να ευχαριστήσουν τον Roy, επέστρεψαν μετά από δεκαετίες μια χάλκινη επιγραφή που είχαν πάρει σαν λάφυρο μετά από επεισόδια με την Millwall από το γήπεδο της. Μια αλληλεγγύη με παλιούς κώδικες τιμών που δεν υπάρχουν πλέον.
Και η αντιφά αντιδρά
Φυσικά δεν έλειψαν και οι «πολιτικά ορθοί» υπηρέτες αντιφά, από την ιστορία. Προσπάθησαν να του δημιουργήσουν πολλά προβλήματα, γνωρίζοντας άλλωστε τις ιδέες των συγκεκριμένων οπαδών, αλλά και το ότι ο ίδιος ήταν μέλος και σε πολιτικά κινήματα όπως κάποτε το National Front.
Τελικά επειδή στο μέτωπο του δρόμου δεν είχαν ποτέ τύχη (καθόλου εύκολο αν όχι απίθανο να τα βάλεις με τους Millwall ενωμένους), έμεινα στις καταγγελίες, μηνύσεις και του δημιούργησαν προβλήματα νομικά, μέχρι και σήμερα.
Η συνάντηση είχε τελειώσει – ευτυχώς διότι να πίνεις με Άγγλο χούλιγκαν δεν έχει όριο – και ακόμη μια φορά σκέφτηκα αυτό που έκανε, αλλά δύσκολο να το συνειδητοποιήσω.
Ήταν τελικά ακριβώς το καμάρι ενός Άγγλου χούλιγκαν, μαζί με λίγη τρέλα, που επέτρεψαν στον Roy Lerner να αντιμετωπίσει τρεις τρομοκράτες με γυμνά χέρια.
Και κυρίως η γενναία καρδιά που είναι και το βασικό συστατικό… διότι πρέπει να την έχεις!
περισσότερα
Glory Days Of R.A.C. με αφιέρωμα στην Οi!λλανδική σκηνή
Νέα εκπομπή, αισίως έφτασε στην 20η, για την εκπομπή Glory Days Of R.A.C. από τον Αλμπέρτο. Σε 53 λεπτά θα...
Ιωάννα της Λωραίνης: Η Παρθένος της Ορλεάνης και Αγία της Γαλλίας
Η Ιωάννα της Λωραίνης, γνωστή ευρύτερα ως Ζαν ντ’ Αρκ (Jeanne d’Arc), είναι μία από τις πιο μυθικές και δραματικές...
Ο δρόμος για την Κωνσταντινούπολη ξεκινά από εμάς τους ίδιους…
... από τις πολυκατοικίες και τις γειτονιές μας! Αναμφίβολα, είναι θετικό ότι αρκετοί συμπατριώτες μας θυμούνται την σημερινή επέτειο της...
Η αναγέννηση του εθνικιστικού αντεργκράουντ
του Άγγελου Δημητρίου «Όσοι απομείναμε πιστοί στην παράδοση, όσοι δεν αρνηθήκαμε το γάλα που βυζάξαμε, αγωνιζόμαστε, άλλος εδώ, άλλος εκεί,...
«Έρκυνα: Η Νύμφη του ύδατος και ο μύθος της ζωντανής πηγής»
Αυτό το άγαλμα μιας κοπέλας που κρατά μια χήνα στα χέρια της, είναι ένα άγαλμα της Έρκυνας, της Νύμφης. Βρίσκεται...
Μια συμβολική πράξη διαμαρτυρίας, η αυτοκτονία του Ντομινίκ Βενέρ μέσα στη Νοτρ Νταμ
«Ο θάνατος είναι μερικές φορές ένας άλλος τρόπος ύπαρξης» έγραψε κάποτε ο Βενέρ και αυτό θα ήθελε σίγουρα να το...