Η Ημέρα Μνήμης των Λεγεωνάριων Λετονών ήταν μέχρι σήμερα μια ανεπίσημη γιορτή, και οι εθνικιστικές δυνάμεις συνεχίζουν να εισάγουν νομοσχέδια για την αναγνώριση της Λετονικής Λεγεώνας ως επίσημη κρατική αργία. Κάθε 16 Μαρτίου, όταν για πρώτη φορά αναπτύχθηκε η Λετονική Λεγεώνα εναντίον του Κόκκινου Στρατού, χιλιάδες Λετονοί συμμετέχουν σε εορτασμούς στη μνήμη των Λετονών μαχητών για την ανεξαρτησία της χώρας.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις στην Λετονία
Η Εθνική Συμμαχία «Όλοι για τη Λετονία!», παραδοσιακά, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Όχι μόνο στο νομικό πεδίο. Μέλη της οργάνωσης της νεολαίας του κόμματος διοργανώνουν ετησίως μια πορεία μπροστά από το Μνημείο Ελευθερίας στη Ρίγα, κρατώντας στα χέρια τους εθνικές σημαίες της Λετονίας. Κορίτσια με στεφάνια βάζουν λουλούδια στο μνημείο.
Φέτος, οι εκπρόσωποι των κομμάτων (Raivis Dzintars, Jānis Dombrava, Kārlis Krēsliņš και Einars Cilinskis) στάθηκαν επικεφαλής της πομπής μαζί με άλλους υποστηρικτές της πορείας. Ο εορτασμός της τελετής των λεγεωνάριων στην πλατεία της Ελευθερίας, ως συνήθως, ακολουθήθηκε από το επίσημο πρόγραμμα στο μνημείο των λεγεωνάριων στο Lesten. Ο Edgars Skreija, βετεράνος, Λετονός λεγεωνάριος, εκπρόσωπος της Ένωσης Λετονικών Εθνικών Στρατιωτών, εξέφρασε τη λύπη του για την απόφαση της λετονικής Saeima να μην αναγνωρίσει την 16 Μαρτίου ως επίσημη κρατική αργία.
Ποιοι ήταν οι Λεγεωνάριοι και η σημερινή κατάσταση
Η διαμάχη γύρω από αυτή την αργία προκαλείται συνήθως από διάφορες αριστερές ομάδες που προσπαθούν να προκαλέσουν την πόλωση της κοινωνίας σε αυτό το θέμα. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των Λετονών, αυτοί οι στρατιώτες πάντως θα παραμείνουν πάντα μαχητές της ελευθερίας που δεν θα πρέπει να φέρουν την ευθύνη για εγκλήματα πολέμου.
Πάνω απ’ όλα, πρόκειται για ομάδες υπέρ του Κρεμλίνου που προσπαθούν να στιγματίζουν τους Λετονούς μαχητές της ελευθερίας ως «υποστηρικτές του Αδόλφου Χίτλερ», οι οποίοι, ειδικότερα, διέπραξαν φρικαλεότητες. Οι περισσότεροι Λετονοί θεωρούν αυτές τις προσπάθειες μια μη πειστική προσπάθεια να αποκρύψουν την προσοχή από το γεγονός της σοβιετικής κατοχής της Λετονίας και των εγκλημάτων πολέμου των αριστερών καθεστώτων. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν φιλελεύθεροι που στοχεύουν τον εθνικό μύθο της Λετονίας μέσω της πολιτικής ορθότητας. Ο στόχος τους είναι εύκολος να υποθέσουμε: οι Λετονοί, σύμφωνα με την έρευνα που διεξήγαγε το Ευρωβαρόμετρο τον Νοέμβριο του 2017, είναι οι πιο επιφυλακτικοί μεταξύ των εθνών της ΕΕ απέναντι στους μετανάστες (86%).
Ο ρόλος της Ρωσίας σήμερα
Η πολιτική αδυναμία του κοινοβουλίου της Λετονίας είναι ιδιαίτερα ατυχής δεδομένου ότι η ρωσική Duma προωθεί τη θέσπιση κυρώσεων εναντίον όλων των πολιτικών υπέρ της Λετονικής Λεγεώνας.
Οι Ουκρανοί εθνικιστές υποστήριζαν πάντα τις προσπάθειες των Λετονών αδελφών τους. Μέχρι πρόσφατα αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα: την νομοθετική αντίσταση του λόμπι υπέρ του Κρεμλίνου για την επίσημη αναγνώριση των βετεράνων του UPA (Ουκρανικού Αντάρτικου Στρατού) και των μελών του Οργανισμού Ουκρανών Εθνικιστών (OUN).
Αναμφισβήτητα, η Ρωσία χρησιμοποιεί αυτό το γεγονός ως δικαιολογία για τον συνεχιζόμενο πόλεμο εναντίον του ουκρανικού κράτους, ωστόσο, η ουκρανική κοινωνία έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τον φόβο της «ενοχλητικής Ρωσίας» και η ταχεία αποκήρυξη σε όλη την Ουκρανία μιλάει από μόνη της.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ουκρανοί εθνικιστές παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στη Λετονία, όπου η τεχνητή μειονότητα υπέρ του Κρεμλίνου είναι αρκετά ισχυρή. Πέρυσι, ο εκπρόσωπος του Εθνικού Σώματος, Vladyslav Kovalchuk, συμμετείχε στις αναμνηστικές εκδηλώσεις στη Ρίγα για τη Λετονική Λεγεώνα μαζί με Πολωνούς συναδέλφους που συνέδεσαν την ημερομηνία αυτή επίσης με την επέτειο της προσάρτησης της Κριμαίας από τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Παραβρέθηκαν επίσης αντιπροσωπείες από τους λαούς της Λιθουανίας, της Εσθονίας και της Σουηδίας στη τιμή της Λετονικής Λεγεώνας 2018.
Φέτος, η Tetiana Lazda, από το Κογκρέσο των Ουκρανών στη Λετονία, όπως πάντα, ήρθε να υποστηρίξει τα σύμβολα του αγώνα της Λετονίας για ανεξαρτησία.
Η ανεξαρτησία της Εσθονίας
Το Εθνικό Σώμα AZOV είχε την ευκαιρία να συγχαρεί για τις επετείους της ανεξαρτησίας δύο άλλα βαλτικά έθνη: Εσθονούς και Λιθουανούς. Στις 23-24 Φεβρουαρίου, η εκπρόσωπος του Εθνικού Σώματος, Olena Semenyaka, έδωσε ομιλία στο 2ο Συνέδριο Entofutur στο Ταλίν σχετικά με το θέμα «Intermarium ως Εργαστήριο Ευρωπαϊκού Αρχαιοφουτουρισμού» και συμμετείχε στην πορεία με την ευκαιρία της εκατονταετηρίδας της ανεξαρτησίας της Εσθονίας.
Και οι Λιθουανοί Εθνικιστές στον αγώνα
Στις 10-11 Μαρτίου, αντιπροσωπεία του Εθνικού Σώματος 20 ατόμων επισκέφθηκε το Βίλνιους για να παρουσιάσει τις νέες δομές του κινήματος (εθνικές ομάδες, αδελφότητα των βετεράνων) και το σχέδιο Λιθουανίας-Ουκρανίας για τη φύτευση 2100 βελανιδιών στην ουκρανική νήσο Khortytsia. Λιθουανοί εθνικιστές συμμετείχαν στην πορεία για την αποκατάσταση της Ανεξαρτησίας της Λιθουανίας (από τη Σοβιετική Ένωση).
Οι Ουκρανοί εθνικιστές έστειλαν τις ευχές τους στους Λετονούς πατριώτες και προσβλέπουν στην εποχή που οι ίδιοι οι Λετονοί θα καθορίσουν το νόημα του αγώνα των λεγεωνάριων και της θέσης τους την παγκόσμια ιστορία.
Ισχυρός είναι ο δεσμός μεταξύ των Λετονών και Ουκρανών εθνικιστών που αγωνίζονται για την παγκόσμια αναγνώριση των εθνικών τους απελευθερωτικών παραδόσεων: το 1987, ο Κωνσταντίνος Πουρς ήταν ο πρώτος που σήκωσε και πέρασε από το κέντρο της πόλης τη λετονική εθνική σημαία που είχε απαγορευτεί εκείνη την εποχή. Λίγο αργότερα, ως μέλος της Λετονικής Εθνικής Αντι-Κομμουνιστικής Ομάδας Αντίστασης του Ελσίνκι-86, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του από την KGB. Επί του παρόντος, το ζήτημα της εθνικής αυτοδιάθεσης της Λετονίας είναι και πάλι οξύ, όπως ποτέ άλλοτε.
Συνοψίζοντας, ο σεβασμός των εθνικών ιστοριογραφικών παραδόσεων της χώρας κάθε περιοχής και η κοινή αντίσταση στην αριστερή φιλελεύθερη διάβρωση των εθνικών μυθολογιών των ευρωπαϊκών χωρών αποτελεί πρωταρχικό καθήκον των σημερινών κρατών του Intermarium. Η επιτυχία αυτών των εθνών θα σηματοδοτήσει τη νέα εποχή στην ευρωπαϊκή ιστορία που απελευθερώνεται από το επιβαλλόμενο σύμπλεγμα ενοχής.
Οι Βαλτικές χώρες, όπως πάντα, βρίσκονται στο επίκεντρο αυτού του αγώνα.