Ένα από τα πιο καυτά σημερινά θέματα στην Ευρώπη είναι το μεταναστευτικό, με το οποιο ασχολούνται θετικά ή αρνητικά όλα τα κόμματα αλλα και οργανώσεις
Αλλά τον τελευταίο καιρό, έχουν βγει στην επιφάνεια και διάφορες διασυνδέσεις μεταξύ πολυεθνικών κολλοσών, το διεθές κεφάλαιο που μέσω των θεσμών καταλήγει στις περιβόητες ΜΚΟ.
Έχει αποδειχθεί τελικά ότι οι μετανάστες, παράνομοι και μη, αποτελούν απλά ένα όργανο το οποίο διαλύει ριζικά την Ευρωπαϊκή ταυτότητα. Ένα σχέδιο οδηγούμενο από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς. Να λοιπόν η «Μεγάλη Αντικατάσταση» σε πλήρη λειτουργία. Μιλάμε για το φαινόμενο όπου σε διάστημα μιας γενιάς, στην θέση ενός λαού που κατοικεί σε ένα συγκεκριμένο μέρος, κατακλύζεται από μάζες ξένες και συντονισμένες, με σκοπό την απόκτηση πρώτα της ιθαγένειας και μετά τον εξαφανισμό των ντόπιων κατοίκων.
Αυτά είχε γράψει και ο Γάλλος διανοούμενος Renaud Camus, στα βιβλία του και κυρίως στο «Η Μεγάλη Αντικατάσταση», όπου του ανήκει θα έλεγα και η συγκεκριμένη ορολογία.
«Μετανάστες»: Οι νέοι μπολσεβίκοι
Οι μάζες των μεταναστών, τονίζει ο συγγραφέας, αποτελούν το άμεσο όπλο εξαφάνισης των λαών της Ευρώπης, με σκοπό να δημιουργηθεί μια νέα παγκόσμια φυλή. Το σχέδιο αυτό, πραγματοποιείται με την συνεργασία της αριστεράς και των φιλελεύθερων δυνάμεων του διεθνούς κεφαλαίου, που με έξυπνο τρόπο προωθούν ιδέες όπως ο αντιρατσισμός και η οικολογία, σπρώχνοντας τους λαούς ενάντια στον αληθινό Εθνικισμό. Προσπαθούν να παγιδέψουν με πιο χαλαρές καταστάσεις τον πεθαμένο πλέον, ηθικά, πολιτιστικά ιδεολογικά Ευρωπαίο κάτοικο, σε δήθεν λαϊκίστικες ιδέες αλλά χωρίς να αγγίζουν το αίμα.
Μιλάμε για μια συνεργασία που δεν είναι ασυνήθιστη. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, μετατόπισε το κέντρο βάρους, από το προλεταριάτο σαν αντικείμενο επανάστασης, στο ότι οι μετανάστες είναι το νέο επαναστατικό προλεταριάτο. Ενώ οι φιλελεύθερες ολιγαρχίες θα χρειαζόταν τους μετανάστες μόνο για εκμετάλλευση με χαμηλό κόστος και θα πλούτιζαν στις πλάτες των Ελλήνων και υπολοίπων Ευρωπαίων εργατών.
Η συνεργασία αυτών των δύο συμμάχων, δίνει λοιπόν και ιδεολογία και ταυτότητα αλλά σε συνδυασμό με την δύναμη των ολιγαρχιών τοκογλύφων, ενισχύει αυτήν την επίθεση στην παράδοση και την φυλή. Από την άλλη, η αντίσταση είναι σχεδόν ανύπαρκτη, με μερικές φωνές που καταντάνε γραφικές, κλεισμένες μέσα σε έναν μικρόκοσμο του παρελθόντος και μη μπορώντας να δημιουργήσουν την δύναμη αυτή με τις νέες απαιτήσεις που έχουν οι καιροί μας. Τουλάχιστον μέχρι τώρα είμαστε στο μηδέν.